Νίκη Αντώνη Ομπάμα-Σαμαρά και «μπλογκόσφαιρας»

(κάντε κλικ πάνω στην εικόνα για μεγέθυνση)

Η χθεσινή αναμέτρηση για τη διαδοχή του κ. Κώστα Καραμανλή στην προεδρία του κόμματος της Νέας Δημοκρατίας, μεταξύ του κ. Αντώνη Σαμαρά, της κ. Ντόρας Μπακογιάννη και του κ. Παναγιώτη Ψωμιάδη, ανέδειξε δύο απρόβλεπτους από τα ΜΜΕ και τους Δημοσκόπους (τους), νικητές: τον κ. Αντώνη Σαμαρά και τον κ. Παναγιώτη Ψωμιάδη.

Η νίκη των δύο προσώπων αποχτά ιδιαίτερο ενδιαφέρον για την ελληνική «μπλογκόσφαιρα» (blogosphere). Διότι μετουσιώνεται στην πρώτη κατίσχυση των διαδραστικών «κοινωνικών μέσων» (social media) του Διαδικτύου απέναντι στα «ισχυρά -παραδοσιακά» ΜΜΕ (mass media) της χώρας. Νίκη της σύγχρονης «συλλογικής υποκειμενικότητας» απέναντι στην «παραδοσιακή» «υποκειμενική συλλογικότητα».

Κανένας, σοβαρός αναλυτής, δε θα πρέπει να παραγνωρίσει ή να παρακάμψει το ρόλο των ιστολογίων (blogs) και την καθοριστική συμβολή της «ιστολογίας» των πολιτών (blogging) στην ανατροπή των (επιβαλλόμενων) «προβλέψεων» των επικοινωνητών της διαπλοκής, της ιδιοτέλειας και της προπαγάνδας.

Στα ιστολόγια, ιστολόγοι και σχολιαστές, ανέπτυξαν ελεύθερα κι αλογόκριτα έναν αληθινά Δημοκρατικό Διάλογο. Παράθεσαν τα πολιτικά (κι όχι μόνο) επιχειρήματά τους,  δίνοντας τη δυνατότητα στον αναγνώστη ν' αποχτήσει σφαιρική αντίληψη για τις πραγματικές ανησυχίες και σκέψεις των συμπολιτών του.

Ευχόμαστε αυτή η εποχή της αθωότητας, των νέων μέσων προσωπικής (κι όχι μαζικής) πληροφόρησης και (τηλ)επικοινωνίας, να μη παρέλθει ποτέ. Ευχόμαστε οι ερασιτέχνες διαλαλητές του Διαδικτύου ν’ αντέξουν στις πιέσεις της εξουσίας (ή των εξουσιών από το 1 μέχρι το 4) που σίγουρα θα ενταθούν...

Το τελικό δίλημμα του Νεοδημοκράτη

Το πρόσωπο που επέλεξε με την «πολιτική ρητορεία» του ν’ αναδείξει ως μέγιστο πολιτικό κριτήριο, για την επιλογή του επόμενου πρόεδρου της Νέας  Δημοκρατίας, την κομματική συνέπεια και συνέχεια ως εγγύηση της ενότητας, κατάφερε τελικά τον αυτεγγλοβισμό του.

Κατάφερε, εξ αιτίας της απώλειας της ψυχραιμίας του, να μετατρέψει τον πολιτικό συναγωνισμό, που υπό κανονικές συνθήκες, με κλίμα ομόνοιας, θα αναδείκνυε τις λεπτές πολιτικές-ιδεολογικές διαφοροποιήσεις των διεκδικητών (που είναι τρεις), σε προσωπική κόντρα (ανάμεσα σε δύο).

Σήμερα, λίγες ώρες πριν την πρώτη ψηφοφορία, με βάση την προαναφερθείσα «πολιτική ρητορεία» και την υποβόσκουσα – εκφοβιστική ή/και εκβιαστική – διχαστική λογική,   που επικοινωνείται ως φήμη «Ντόρα ή χάος» (δηλ. διάσπαση), ο ψηφοφόρος της Νέας Δημοκρατίας καλείται να επιλέξει μεταξύ ενός πρώην «αποστάτη» και μιας μέλλουσας  αποστάτριας.

Τα καταφέρατε πάλι κύριε επικοινωνιολόγε! Αλλά δε φταίτε εσείς,  αυτοί που σας πληρώνουν φταίνε…

Ένοχος, ένοχο ου ποιεί!

Η ανάρτηση στο Διαδίκτυο του βίντεο με τα όργια στο νοσοκομείο, από το «Δημοσιογράφο», δεν είναι απλώς πορνογραφία, είναι στυγνή διαπόμπευση. Η στοιχειώδης επεξεργασία της εικόνας, σε συνδυασμό με τον ανεπεξέργαστο (φυσικό) ήχο των προσώπων, εκθέτει αναμφίβολα τα υποφαινόμενα πρόσωπα, αν μη τι άλλο, στο στενό ή ευρύτερο κοινωνικό κύκλο τους ή και στις εκατοντάδες των ασθενών τους, που δύναται να τα αναγνωρίσουν εύκολα από τη φωνή τους.

Επίσης, η εικόνα που εισβάλει στα μάτια του θεατή δείχνει όλες ουσιαστικά τις πράξεις και τους ήχους των ατόμων, τα οποία εκφράζονται, καθ’ όλη τη διάρκεια του βίντεο, αγοραία ή/και πορνικά, χωρίς την παραμικρή προειδοποίηση για το ακατάλληλο γι' ανηλίκους περιεχόμενο (εικόνας και ήχου). Αντιθέτως, κείμενο προτρέπει την αναπαραγωγή του βίντεο με τη φράση «Δείτε τα βίντεο…» (ακριβώς πάνω απ’ αυτά).

Επιπροσθέτως, αυτός ο τρόπος της παρουσίασης του άρθρου, κάλλιστα μπορεί να θεωρηθεί ότι προσβάλει εμμέσως την «προσωπικότητα» (σημ. όρος του μάρκετινγκ) του ή των προϊόντων που «διαφημίζονται» εκεί.

Περιμέναμε από τη δικαιοσύνη να δράσει έγκαιρα. Τόσο έγκαιρα, όσο όταν πρόκειται για τα πταίσματα που «διαπράττουν» οι «κακόβουλοι» κι «ανεξέλεγκτοι» ανώνυμοι ή ψευδώνυμοι ιστολόγοι (bloggers).

Νέες δηλώσεις Χρυσοχοΐδη για τα blogs. Ή με το καρότο ή με το μαστίγιο.

Αφού με το μαστίγιο δε γίνεται δουλειά, θα δοκιμάσουνε το καρότο (ξέρει η εξουσία ;-)).

(κάντε κλικ πάνω στην εικόνα για μεγέθυνση)

Έρχονται «καταιγιδοφόρα νέφη». Η κυβέρνηση, ενόψει των δυσάρεστων μέτρων που θα κληθεί να λάβει, θέλει όσο τίποτα άλλο την κατάλληλη επικοινωνιακή (συγ)κάλυψη. Από τα ΜΜΕ γνωρίζει ότι θα την έχει. Αλλά από τα blogs και τους bloggers;

Με τις νέες δηλώσεις (στο «Έθνος») ο κ. Χρυσοχοΐδης προσπαθεί να συγκεράσει τις αντίφασεις των δηλώσεων που είχαν προηγηθεί σχετικά με την λειτουργία ή την ανωνυμία των blogs και των bloggers (βλ. «Κύριε Χρυσοχοΐδη, τι πίνεις και δε μας δείνεις;» και στο «Πρέζα TV»).

Αυτή τη φορά πετάει το «καρότο» της επιχορήγησης (τεχνολογικής ή οικονομικής) με αντάλλαγμα την άρση της ανωνυμίας των (ιθαγενών) bloggers.

Χρήμα δηλαδή (κανονικό ή σε είδος)! Τι είναι αυτό που κάνει το μάτι του νεοέλληνα να γυαλίζει; Τί είναι αυτό για το οποίο είμαστε (ενν. εμείς οι νεοέλληνες) πρόθυμοι να κάνουμε τούμπες, να χάσουμε την αξιοπρέπειά μας και να ντυθούμε την υποτέλεια; Τί είναι αυτό που έκανε τα ελληνικά ΜΜΕ κάλπικα, υποχείριο της διαπλοκής των φαυλοκρατών; Μα φυσικά το ΧΡΗΜΑ!

Παγκόσμια ημέρα τηλεόρασης

Ένα μήνυμα εξ αφορμής της παγκόσμιας ημέρας τηλεόρασης που, με απόφαση της Γενικής Συνέλευσης του ΟΗΕ (1996), γιορτάζεται κάθε χρόνο στις 21 Νοεμβρίου.

«Κλείσε την τηλεόραση 

για να δεις την αλήθεια»

Ένας νέος θαυμαστός κόσμος: Ελεύθερος, αποκεντρωμένος, δημοκρατικός, αλογόκριτος, ανυπότακτος, πραγματικά πολυφωνικός ήρθε για να μείνει και να ανατρέψει την παγκόσμια πολιτική πραγματικότητα δίνοντας νέο νόημα στη Δημοκρατία (που πάνω απ’ όλα είναι κοινωνία προσώπων που συνδιαλέγονται - επικοινωνούν ελεύθερα και όχι παθητικών δεκτών ή καταναλωτών). Ο θαυμαστός κόσμος του «αιθέρα της ψηφιακής πληροφορίας», ο κόσμος του Διαδικτύου.

Κύριε Χρυσοχοΐδη, τι πίνεις και δε μας δίνεις;

 (κάντε κλικ πάνω στην εικόνα για μεγέθυνση)

Ο κ. Χρυσοχοΐδης, μάλλον, χρειάζεται ξεκούραση. Διαφορετικά, αν δεν είναι από κούραση τα όσα αντιφατικά έχει πει για την λειτουργία των blogs, είναι εκ του πονηρού. Κατά την πάγια τακτική, «πετάμε ένα πυροτέχνημα», μετράμε τις αντιδράσεις και προχώραμε ή ανασκευάζουμε αν δε μας παίρνει.

Αυτός, εννοείται, δεν είναι σοβαρός πολιτικός λόγος. Μάλιστα ορισμένες φορές μας δίνεται η εντύπωση ότι τα λεγόμενα των πολιτικών προσώπων κατευθύνονται (συνειδητά ή ασυνείδητα) από τους ευσεβείς πόθους των «αστέρων» ή των «βαρόνων» του μέσου που τα φιλοξενεί.

Για του λόγου το αληθές διαβάστε τις δηλώσεις του κ. Χρυσοχοϊδη:

Στις 18/11/2009 στον Real Fm: «Αυτό είναι ένα πρόβλημα κατά τη γνώμη μου. Θα μπορούσε να υπάρχει για κάθε blog κάποιος υπεύθυνος απέναντι στο νόμο, διότι έτσι δημιουργούνται πάρα πολλά προβλήματα καθημερινά δυστυχώς. Κατασυκοφαντούνται πολλές φορές άνθρωποι ή λέγονται και δίκαια πράγματα, τα οποία όμως δεν μπορεί να μην αναφέρονται σε κάποιο πρόσωπο και να μην υπάρχει ανάληψη ευθύνης από κάποιο πρόσωπο.» (κλικ εδώ)

Στις 19/11/2009 στο Θέμα 989: «Δεν έχω πει ποτέ ότι θα γίνει άρση ή θα αλλάξουμε τον νόμο και θα ζητήσουμε κάποιον να είναι υπόλογος. Μου φαίνεται ότι κάποιοι ξύνονται στην γλίτσα του τσοπάνη. Δεν με αφορούν αυτά τα θέματα και κανένας δεν ασχολείται γιατί πολύ απλά η Ελλάδα και ο πρωθυπουργός έχει άλλες προτεραιότητες που είναι η ασφάλεια του πολίτη» (κλικ εδώ)

Εδώ Πολυτεχνείο ή εκεί Πολυτεχνείο;

Το πολυτεχνείο ζει. Η «γενιά του Πολυτεχνείου» μας άφησε χρόνους. Ζωή σε λόγου μας, «γενιά των €700» (ή G700). Ακολουθεί ένα «μνημόσυνο» για τους ζωντανούς – «νεκρούς» (πολιτικά) της προδοτικής «γενιάς του Πολυτεχνείου».

Ψωμί - Παιδεία - Ελευθερία

Το γνωστότερο σύνθημα του Πολυτεχνείου: «Ψωμί, παιδεία, ελευθερία», όριζε και ορίζει το άνυσμα που δείχνει στον πολίτη το δρόμο της πραγματικής ευδαιμονίας που απορρέει από την Δημοκρατία χωρίς εισαγωγικά. Την αληθινή Δημοκρατία, όπου οι θεσμοί του κράτους λειτουργούν εύρυθμα, προς όφελος του κοινωνικού συνόλου που υπάρχει και δρα κοινωνώντας με γνώμονα την αλήθεια του βίου και όχι χρησιμοθηρικά και άρα ψεύτικα («Το ζητείν απανταχού το χρήσιμον ήκιστα αρμόζει τοις μεγαλοψύχοις και ελευθερίοις», Αριστοτέλης).

Συν τοις άλλοις, το εν λόγω σύνθημα, γίνεται το μέτρο ελέγχου της ποιότητας της Δημοκρατίας σε κάθε (και για κάθε) τόπο και χρόνο.  Αισθάνονται άραγε δικαιωμένοι, 36 χρόνια μετά, οι αγωνιστές που στεντόρεια το πρωτοφώναξαν τότε, αυτοί που το εξαργύρωσαν με πολιτειακούς θώκους, οι εκπρόσωποι της πολυύμνητης «γενιάς του Πολυτεχνείου»;

Δημοσιογραφία(sic!) ξεβράκωτη...

Ισονομία και ισοπολιτεία! Στα blogs και τους bloggers αναγνωρίζονται ως κακουργήματα τα πταίσματα και με προφάσεις (διυλίζοντας τον κώνωπα) φιμώνεται τάχιστα ο λόγος τους.

Για να δούμε τι θα γίνει στην περίπτωση των προνομιούχων μεγαλοεκδοτών (διαδικτυακών και συμβατικών εφημερίδων)!

Επάγγελμα μπάτλερ

Κάντε κλικ εδώ

Διαβάστε επίσης: «Μετά τον Καραμανλή»

 

Νέα Δημοκρατία: Θα κερδίσει ο ψηλότερος

Όπως φαίνεται, πρόεδρος του κόμματος της Νέας Δημοκρατίας θα γίνει ο ψηλότερος ή η ψηλότερη. Ωστόσο, ο «κοντός καουμπόι» θα μοιράσει το επιπλέον μπόι...

Ποιος θα μηνύσει ποιον, κύριε θεσμικέ συνδικαλιστή Παναγόπουλε;

Καταλάβαμε καλά; Στο κορυφαίο συνδικαλιστικό όργανο της χώρας, τη ΓΣΕΕ, προεδρεύει διευθυντικό στέλεχος τράπεζας; Δηλ. ο εργάτης, η καθαρίστρια, ο συμβασιούχος των 650 ευρώ εκπροσωπείται από έναν διευθυντή τραπέζης; Τώρα εξηγούνται όλα…

Απ' αυτό το βήμα, από το ιστολόγιο του ελεύθερου πολίτη-εργαζόμενου (όταν εργαζόμαστε),  επιδιώκουμε να σας επιστήσουμε  την προσοχή κ. Παναγόπουλε για τις συνέπειες που μπορεί να έχουν στην εικόνα του συνδικαλιστικού οργάνου που προΐσταστε οι απερίσκεπτες - φιλοτομαριστικές ενέργειές σας.

Ο λόγος γίνεται για τη μήνυση που έχετε υποβάλει κατά ιστολογίου για την ανάρτηση – σύμφωνα με την άποψή σας – συκοφαντικών και ψευδών πληροφοριών σχετικά με τα εισοδήματά σας, έχοντας ενδεχομένως εκβιαστικά κίνητρα (σημ. η τελευταία πρόφαση κρίνεται απαραίτητη για να ζητηθεί η άρση του απορρήτου, από τον εισαγγελέα, για το εν λόγο ιστολόγιο (άρθρο 385 Π.Κ.)).

Για την υποβολή της μήνυσης διαβάσαμε στην επιστολή που αποστείλατε στο blog «troktiko» (στις 23 Σεπτ. 2009) μερικές ώρες(!) μετά την αναδημοσίευση της «συκοφαντικής ανάρτησης»(sic!) από το blog «papatzides». Σ’ αυτήν την επιστολή (που σίγουρα θα διαβαστεί στο δικαστήριο, εφόσον γίνει τελικά) δεν φαίνεται πουθενά να αρνείστε, επί της ουσίας, το δημοσιευμένο κείμενο. Ο ίδιος ομολογείτε (χωρίς ωστόσο να αποκαλύπτετε τα ποσά) ότι παίρνετε δύο μισθούς (δηλ. έναν μισθό Διευθυντή(!!!) και μια «αποζημίωση» ως εκλεγμένο μέλος του Δ.Σ.) από την Εθνική Τράπεζα στην οποία «εργάζεστε» επί 36 χρόνια.

Μεϊμαράκης, ο αυθόρμητος διχαστής