Εορτάσαμε χθες, 25 Μαρτίου 2021, κλεισμένοι στα σπίτια μας, την επέτειο των 200 χρόνων από την έναρξη του αγώνα για την απελευθέρωση της Ελλάδας από τους Οθωμανούς, που ξεκίνησε την 25η Μαρτίου του 1821.
Οι Έλληνες του ’21 ενώθηκαν προκειμένου να πολεμήσουν για έναν σκοπό: για ελευθερία ή θάνατο. Έτσι έδειξαν εξ αρχής ότι γνώριζαν τη βασική προϋπόθεση για να έχει αυξημένη πιθανότητα η επιτυχία της επανάστασης: έπρεπε να νικηθεί ο ενστικτώδης φόβος του θανάτου. Ο στρατηγός Γιάννης Μακρυγιάννης στα Απομνημονεύματά του επιβεβαιώνει τη συνταγή για την επιτυχία της εξέγερσης: «Και οι ολίγοι αποφασίζουν να πεθάνουν κι όταν κάνουν αυτείνη την απόφασιν, λίγες φορές χάνουν και πολλές κεδραίνουν».
Όμως τι ήθελαν να ελευθερώσουν οι Έλληνες-Ρωμιοί ή Γραικοί του ’21; Μα φυσικά την αυτοκρατορική - ασύνορη - Χριστιανική Ελλάδα των προγόνων τους, που είχε για πρωτεύουσα τη Νέα Ρώμη· τη Βασιλεύουσα· την Κωνσταντινούπολη και για σύμβολο τής ελληνικής πολιτισμικής ταυτότητας την Αγία Σοφία. Τον υπέρλαμπρο ιερό ναό που γεννήθηκε από την ίδια διαρκή μεταφυσική ανησυχία των Ελλήνων που δημιούργησε, στα αρχαία χρόνια, τον εξίσου εξαίσιου κάλλους ναό του Παρθενώνα των Αθηνών.
