Σήμερα, Πέμπτη 9/9/2021, η Ελλάδα κηδεύει στο κοιμητήριο του Γαλατά Χανίων, σύμφωνα με την τελευταία του επιθυμία, τον Μίκη Θεοδωράκη. Έναν από τους λίγους μεγάλους Έλληνες διανοούμενους που το έργο τους αναγνωρίστηκε διεθνώς, ο οποίος άφησε την τελευταία του πνοή στις 2/9/2021, στην Αθήνα.
Δεν θα ήταν άστοχο, κρίνοντας τον Θεοδωράκη μέσα από τη μουσική του, να τον χαρακτηρίζαμε ως τον φωτιστή των μεγάλων ποιητών. Διότι δεν ήταν μικρό κατόρθωμα η ανάδειξη, μέσω της μουσικής, των υπέροχων ποιημάτων που σε άλλη περίπτωση πιθανόν να χάνονταν στα σκοτάδια βιβλιοθηκών ή υπογείων, όπου θα διαβάζονταν από μια μικρή κάστα ανθρώπων. Ο Θεοδωράκης μελοποιώντας τα ποιήματα των μειζόνων ποιητών τα φώτισε με μελωδίες που προσέλκυσαν το ενδιαφέρον ανθρώπων από όλα τα κοινωνικά στρώματα.
Κρίνοντάς τον από την πολιτική του δράση είναι ολοφάνερο ότι ο άνθρωπος αυτός υπήρξε αεί αγωνιστής και πατριώτης. Στάθηκε δίπλα στον απλό πολίτη μέχρι το τέλος, εκφράζοντας με παρρησία τις απόψεις του, τόσο κατά τη διάρκεια της οικονομική καταστροφής του ελληνικού κράτους (δηλ. την εποχή των Μνημονίων) όσο και κατά τη διάρκεια που το πολιτικό κατεστημένο απεργαζόταν το ξεπούλημα του ονόματος της Μακεδονίας. Ο Μίκης μέχρι το τέλος πάλεψε με συνέπεια για την ελευθερία, τη δικαιοσύνη, τη δημοκρατία, την ισότητα, την ιστορική αλήθεια και την ενότητα.
Την περίοδο των κατάπτυστων Μνημονίων προέτρεψε τους πολίτες σε ανυπακοή στο καθεστώς των μνημονιακών κυβερνήσεων. Ίδρυσε τη «Σπίθα», ένα Κίνημα Ανεξάρτητων Πολιτών, με σκοπό να παρακινήσει το λαό σε αντίσταση: «βάζω εγώ σήμερα μια σπίθα και περιμένω να ακολουθήσουν κι άλλες. Μέχρι η σπίθα να φουντώσει και να γίνει η καθαρτήρια φωτιά που θα μας σώσει».
Την περίοδο που το κατεστημένο πολιτικό σύστημα ξεπουλούσε το όνομα της Μακεδονίας, ο Μίκης Θεοδωράκης εξέφρασε με τον καλύτερο τρόπο το αίτημα των Ελλήνων και των φιλελλήνων του εξωτερικού στο μεγάλο συλλαλητήριο για την Μακεδονία που πραγματοποιήθηκε στην Πλατεία Συντάγματος στις 4/2/2018: «Οι Έλληνες σήμερα ενωμένοι, δίνουν όλοι μαζί την απάντηση από την Πλατεία Συντάγματος: Η Μακεδονία είναι μία και ήταν, είναι και θα είναι πάντα ελληνική!»
Ο Θεοδωράκης στο τέλος θέλησε να σταθεί πολιτικά στην τομή των αντιθέτων, αγωνιζόμενος για την ενότητα των Ελλήνων πολιτών. Προσπάθησε να τους ενώσει κάτω από την κοινή αγάπη που πρέπει να έχουν όλοι για την πατρίδα. Για αυτό ξεχώρισε τον πατριωτισμό από τον εθνικισμό.
Αιωνία του η μνήμη και Θεός σχωρέστον!
