Φιλοκαλοῦμέν τε γὰρ μετ’ εὐτελείας

καὶ φιλοσοφοῦμεν ἄνευ μαλακίας

Τετάρτη 2 Οκτωβρίου 2024

Νετανιάχου: Απολογία πριν το έγκλημα;

 
Τη Δευτέρα 30 Σεπτεμβρίου 2024, με βιντεοσκοπημένο διάγγελμα, ο Ισραηλινός Πρωθυπουργός Μπενιαμίν Νετανιάχου απευθύνθηκε άμεσα στους πολίτες του Ιράν, διαβάζοντας ένα κείμενο στην αγγλική γλώσσα, μέρος του οποίου παραθέτω στο τέλος.

Το διάγγελμα έρχεται σε μια περίοδο αυξανόμενης έντασης στη Μέση Ανατολή, με το Ισραήλ να εντείνει τις στρατιωτικές του επιχειρήσεις κατά ομάδων που υποστηρίζονται από το Ιράν, όπως λένε οι Ισραηλινοί που υποστηρίζονται από τις ΗΠΑ.

Το κείμενο του διαγγέλματος του Νετανιάχου, με λίγες προσαρμογές, θα είναι απαραίτητο σε κάθε επίδοξο σφαγέα που θα θελήσει να επικαλεστεί μια χρήσιμη πρόφαση για να επιτεθεί σε κάποιον κατασκευασμένο εχθρό. Η δομή του δεν διαφέρει πολύ από ανάλογα κείμενα που εκφώνησαν και άλλοι στο πρόσφατο παρελθόν, όπως: ο Χίτλερ και ο Μουσολίνι. Αποτελεί εξαίσιο παράδειγμα της ρητορικής της κατάχρησης. Ο καταχραστής της εξουσίας, έχοντας επίγνωση της κατάχρησης, επιχειρεί με προσχήματα να νομιμοποιήσει την προμελετημένη ενέργειά του. «Προφάσεως δείται μόνον η πονηρία», κατά τον Αριστοτέλη, που επισημαίνει την τάση του ανθρώπου να επιδιώκει την αυτοδικαίωση για τις άδικες πράξεις του μέσω πονηρών δικαιολογιών. Όποιος καταχράται προσπαθεί πάνω απ’ όλα να δικαιωθεί, αναζητώντας μια casus belli, ήταν η παρατήρηση του Ουμπέρτο Έκο σε μια διάλεξη που δόθηκε στο Πανεπιστήμιο της Μπολόνια, στις 20 Μαΐου 2004 για τον κύκλο: «Η δύναμη των λέξεων».

Η ανακοίνωση ήταν μια απολογία πριν το έγκλημα. Ο Νετανιάχου πρώτος προανήγγειλε ότι το Ισραήλ θα επιτεθεί στο Ιράν, καλύπτοντας τις επιθετικές του προθέσεις πίσω από μηνύματα προσποιητής αλληλεγγύης και υποστήριξης προς τον ιρανικό λαό που τον κάλεσε με τεχνάσματα captatio benevolantiae* να εναντιωθεί στην θεοκρατική ηγεσία της χώρας. Παρουσίασε το Ισραήλ ως σύμμαχο και απελευθερωτή των Ιρανών που θα εναντιωθούν στο καθεστώς, με στόχο να διχάσει και να αποσπάσει τη συναίνεση από εκείνους που τελικά θα υποστούν την κατάχρηση της δύναμης των όπλων. Θα δεχόταν, άραγε, ο Νετανιάχου έναν αυτόκλητο εξωτερικό απελευθερωτή για το λαό του Ισραήλ που διαδηλώνει ενάντια στη δική του καθεστωτική κυβέρνηση; Μια κυβέρνηση εθνικιστική, η οποία κάθε μέρα βυθίζει την περιοχή βαθύτερα στο σκοτάδι και βαθύτερα στον πόλεμο.

Οι Ευρωπαίοι σύμμαχοι του Ισραήλ οφείλουν να αναγνωρίσουν μία αλήθεια: Ότι το φιλάργυρο τραπέζι της «ειρήνης», που υπόσχεται ο Νετανιάχου, θα είναι στρωμένο με τα δικά τους πτώματα, αν συνεχίσουν να κάνουν τα «στραβά μάτια» στα νέα Ολοκαυτώματα: Τα εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας που διαπράττουν οι κακοήθεις ισραηλινοί εθνικιστές σε συνεργασία με τις ΗΠΑ.