Αυτή τη γραφική ανάρτηση, μπορείτε να τη διαβάσετε ή να την ακούσετε (ως τραγούδι… βλ. στο τέλος). Είναι άλλη μια έκτακτη ανάρτηση. Είναι ένα σχόλιο (ή σκέψη) για όσα συμβαίνουν το τελευταίο διάστημα στην Ελλάδα (αλλά και στην Ευρώπη) με πρόσχημα την «κρίση». Την ονομάζω «γραφική» για να σε προλάβω «φίλε» προβοκάτορα…
O Μαρξ χαμογελά ειρωνικά... «Μπαίνουμε στον υδροχόο και θ’ ανάψουνε φωτιές…», τραγουδάει ο Παπάζογλου. Και να που μπήκαμε. Παράξενο τραγούδι, θαρρείς πως κλείνει στους στοίχους μια προφητεία. Σαν αυτή του «αισχατολόγου» ευαγγελιστή Ιωάννη (της Αποκαλύψεως) που γράφει στο ευαγγέλιό του: «…και ίνα μη τις δύνηται αγοράσαι ή πωλήσαι ει μη ο έχων το χάραγμα, το όνομα του θηρίου ή τον αριθμόν του ονόματος αυτού.»[1] (Αποκ. ΙΓ 17). Να σου δίπλα τους κι ο Όργουελ, σαν άλλος Νοστράδαμος να μου θυμίζει τη δυστοπία της Ωκεανίας, στο «1984».
Μα είναι σοβαρά πράγματα αυτά, εν έτη 2010; Τί να σας πω, δεν ξέρω; Πάντως, μέσα σ’ αυτή τη σύγχυση και το φόβο που πλανάται, σαν κάτι να ψυχανεμίζομαι...
