Γεγονός είναι ότι στην Ελλάδα το Σύνταγμα έχει γίνει κουρέλι, όπως και η Δημοκρατία. Δυστυχώς, όμως, το κουρέλιασμα φαίνεται να συμπεριλαμβάνει και την επιστήμη του δικαίου. Την τελευταία δυσοίωνη διαπίστωση ενισχύουν οι δικολαβισμοί που χρησιμοποιούνται από ορισμένους ανώτατους δικαστές προκειμένου να δικαιολογηθούν κάποιες δικαστικές αποφάσεις.
Η απόφαση της Ολομέλειας του Συμβουλίου της Επικρατείας (ΣτΕ) για το χαράτσι Βενιζέλου (σημ.: το χαράτσι δεν είναι της ΔΕΗ) είναι ένα χαρακτηριστικό παράδειγμα δικαιοφάνειας, εξαιτίας της αντιφατικότητας στο σκεπτικό της. Ενώ από τη μία μεριά αναγνωρίζεται ορθότατα ως αντισυνταγματική η διακοπή της ηλεκτροδότησης αν δεν πληρωθεί το χαράτσι, από την άλλη κρίνεται/εγκρίνεται ως συνταγματική η επιβολή τού ειδικού τέλους στα ηλεκτροδοτούμενα ακίνητα, εξαιτίας του «έκτατου χαρακτήρα» του νόμου. Δηλαδή, οι Έλληνες δικαστές εισάγουν ανεπίγνωστα στο νομικό μας πολιτισμό την έννοια της «έκτακτης αντισυνταγματικότητας» για τους ΕΚΤΑΚΤΟΥΣ νόμους των αιμοδιψών εισπρακτόρων της κυβερνήσεως, που υπηρετούν τα αντισυνταγματικά και προδοτικά Μνημόνια της τρόικας.
Όταν ο ακρογωνιαίος λίθος του ελληνικού συστήματος απονομής της δικαιοσύνης δείχνει σημάδια «νομικού vertigo», σε τι μπορεί να ελπίζει ο πολίτης; Ποιός, τελικά, θα τον προστατέψει από τις παρανομίες των υπουργών της εκτάκτως επιβαλλόμενης (αντισυνταγματικής) Κυβέρνησης του έκτακτου (αντισυνταγματικού) Πρωθυπουργού(sic) Παπαδήμου;
Άραγε, θα μπορούσε με το ίδιο σκεπτικό να κριθεί ως συνταγματικός από το ΣτΕ ένας μελλοντικός νόμος που «ΕΚΤΑΚΤΩΣ» θα καταργούσε ή θα αναθεωρούσε το Νόμο έκτρωμα 3126/2003 «περί ευθύνης υπουργών», του Βενιζέλου, που βασίζεται στο άρθρο 86 του Συντάγματος (του ιδίου πάλι) που προβλέπει το ακαταδίωκτο των Υπουργών; Ή σε μια τέτοια περίπτωση ο νόμος θα κρινόταν αντισυνταγματικός, επειδή δεν θα αφορούσε την κατάργηση δικαιώματος απλού πολίτη, αλλά την κατάργηση της υπερεξουσίας υπουργών;
Οι Έλληνες δικαστές, όπως επίσης και ο νομικός κόσμος της χώρας θα πρέπει να υπερασπιστούν σθεναρά το Σύνταγμα. Διότι θα είναι κρίμα να γελοιοποιηθεί ο ελληνικός δικαστικός κλάδος κατά τον τρόπο που γελοιοποιήθηκε η Ελληνική Στατιστική Αρχή. Θα είναι κρίμα μετά το σκωπτικό όρο «Ελληνικά στατιστικά» (Greek statistics) να εισαχθεί στην κοινωνία και ο όρος «Ελληνικά νομικά».
Ειδικά τώρα η κοινωνία απαιτεί λογικότητα και συνέπεια σε όλες τις αποφάσεις της ελληνικής Δικαιοσύνης, για να μπορεί να εμπιστεύεται την κρίση της. Τούτη τη χώρα οφείλουν να την προστατέψουν και οι δικαστικοί, τιμώντας τον όρκο τους.
Η απόφαση της Ολομέλειας του Συμβουλίου της Επικρατείας (ΣτΕ) για το χαράτσι Βενιζέλου (σημ.: το χαράτσι δεν είναι της ΔΕΗ) είναι ένα χαρακτηριστικό παράδειγμα δικαιοφάνειας, εξαιτίας της αντιφατικότητας στο σκεπτικό της. Ενώ από τη μία μεριά αναγνωρίζεται ορθότατα ως αντισυνταγματική η διακοπή της ηλεκτροδότησης αν δεν πληρωθεί το χαράτσι, από την άλλη κρίνεται/εγκρίνεται ως συνταγματική η επιβολή τού ειδικού τέλους στα ηλεκτροδοτούμενα ακίνητα, εξαιτίας του «έκτατου χαρακτήρα» του νόμου. Δηλαδή, οι Έλληνες δικαστές εισάγουν ανεπίγνωστα στο νομικό μας πολιτισμό την έννοια της «έκτακτης αντισυνταγματικότητας» για τους ΕΚΤΑΚΤΟΥΣ νόμους των αιμοδιψών εισπρακτόρων της κυβερνήσεως, που υπηρετούν τα αντισυνταγματικά και προδοτικά Μνημόνια της τρόικας.
Όταν ο ακρογωνιαίος λίθος του ελληνικού συστήματος απονομής της δικαιοσύνης δείχνει σημάδια «νομικού vertigo», σε τι μπορεί να ελπίζει ο πολίτης; Ποιός, τελικά, θα τον προστατέψει από τις παρανομίες των υπουργών της εκτάκτως επιβαλλόμενης (αντισυνταγματικής) Κυβέρνησης του έκτακτου (αντισυνταγματικού) Πρωθυπουργού(sic) Παπαδήμου;
Άραγε, θα μπορούσε με το ίδιο σκεπτικό να κριθεί ως συνταγματικός από το ΣτΕ ένας μελλοντικός νόμος που «ΕΚΤΑΚΤΩΣ» θα καταργούσε ή θα αναθεωρούσε το Νόμο έκτρωμα 3126/2003 «περί ευθύνης υπουργών», του Βενιζέλου, που βασίζεται στο άρθρο 86 του Συντάγματος (του ιδίου πάλι) που προβλέπει το ακαταδίωκτο των Υπουργών; Ή σε μια τέτοια περίπτωση ο νόμος θα κρινόταν αντισυνταγματικός, επειδή δεν θα αφορούσε την κατάργηση δικαιώματος απλού πολίτη, αλλά την κατάργηση της υπερεξουσίας υπουργών;
Οι Έλληνες δικαστές, όπως επίσης και ο νομικός κόσμος της χώρας θα πρέπει να υπερασπιστούν σθεναρά το Σύνταγμα. Διότι θα είναι κρίμα να γελοιοποιηθεί ο ελληνικός δικαστικός κλάδος κατά τον τρόπο που γελοιοποιήθηκε η Ελληνική Στατιστική Αρχή. Θα είναι κρίμα μετά το σκωπτικό όρο «Ελληνικά στατιστικά» (Greek statistics) να εισαχθεί στην κοινωνία και ο όρος «Ελληνικά νομικά».
Ειδικά τώρα η κοινωνία απαιτεί λογικότητα και συνέπεια σε όλες τις αποφάσεις της ελληνικής Δικαιοσύνης, για να μπορεί να εμπιστεύεται την κρίση της. Τούτη τη χώρα οφείλουν να την προστατέψουν και οι δικαστικοί, τιμώντας τον όρκο τους.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Διαβάστε προσεκτικά και σχολιάστε ελεύθερα. Τα σχόλια επιτρέπονται σε ενεργούς - εγγεγραμμένους χρήστες του Διαδικτύου, δηλ. χρήστες που έχουν κάποιο e-mail, και αναρτώνται αμέσως.