Χριστός Ανέστη !
"Αναστήτω ο Θεός, και διασκορπισθήτωσαν οι εχθροί αυτού..."
"Αναστήτω ο Θεός, και διασκορπισθήτωσαν οι εχθροί αυτού..."
Μεγάλη Εβδομάδα ή Εβδομάδα των Παθών, ονομάζεται κατά το χριστιανικό εορτολόγιο η τελευταία εβδομάδα της Μεγάλης Τεσσαρακοστής. Αρχίζει από την Κυριακή των Βαΐων το βράδυ και τελειώνει το Μεγάλο Σάββατο. Είναι αφιερωμένη στα Άγια Πάθη του Ιησού Χριστού. Ονομάζεται «Μεγάλη» γιατί τα γεγονότα που διαδραματίζονται είναι κοσμοσωτήρια για τον άνθρωπο!
Λειτουργικός χρόνος της Μεγάλης Εβδομάδας
Είναι γνωστό πως στην Ορθόδοξη Εκκλησία, τα εκκλησιαστικά πράγματα θεωρούνται κατά δύο τρόπους: κατ’ ακρίβεια και κατ’ οικονομία. Η Εκκλησία, κατ’ οικονομία (φιλάνθρωπα σκεπτόμενη), προκειμένου να διευκολύνει όσο περισσότερους πιστούς στην παρακολούθηση των Ακολουθιών, επέτρεψε με την έναρξη της Μ. Εβδομάδας την Κυριακή των Βαΐων το βράδυ, να ψάλλεται ο Όρθρος της επόμενης ημέρας. Οπότε, την Κυριακή των Βαΐων το βράδυ: ψάλλεται ο Όρθρος της Μ. Δευτέρας, την Μ. Δευτέρα το βράδυ: ψάλλεται ο Όρθρος της Μ. Τρίτης κ.ο.κ.
Ιερές Ακολουθίες της Μ. Εβδομάδας
Η Ακολουθία του Νυμφίου τελείται τις πρώτες τέσσερις ημέρες προετοιμάζοντας πνευματικά τον πιστό για το Θείο δράμα.
Το πρωί του Μ. Σαββάτου έχουμε τον Εσπερινό της Αναστάσεως (το προανάκρουσμα της Αναστάσεως, την λεγομένη «1η Ανάσταση»).
Ο ιερέας, ντυμένος με λευκά άμφια, ψέλνει το δοξαστικό τροπάρι: «Ανάστα, ο Θεός, κρίνων την γην, ότι συ κατακληρονομήσεις εν πάσι τοις έθνεσι» και σκορπάει δάφνες, ενώ οι καμπάνες ηχούνε χαρμόσυνα. Η κτίση προσμένει την λύτρωση από την φθορά και το θάνατο.
Τη νύχτα του Μ. Σαββάτου (ημερολογιακά) στις 12:00 π.μ. (δηλ. ξημερ. Κυριακής) έχουμε τη ζωηφόρο Ανάσταση του Κυρίου: τη νίκη της Ζωής, την ήττα του θανάτου και της φθοράς: Είμαστε στην Κυριακή του Πάσχα...
Επισφράγιση της Σαρακοστής και η έναρξη της Πασχαλινής περιόδου. Εορτάζουμε:
Tο Θείο δράμα: «Σήμερον κρεμάται επί ξύλου, ο εν ύδασι την γην κρεμάσας…»
Κορύφωση του Θείου δράματος: Αφ’ εσπέρας, το βράδυ της Μ. Πέμπτης, τελείται η «Ακολουθία των Παθών». Διαβάζονται οι δώδεκα ευαγγελικές περικοπές, γνωστές ως δώδεκα ευαγγέλια, που περιγράφουν τα φρικτά Πάθη του Σωτήρος:
Προβάλλονται τέσσερα γεγονότα:
24 Απριλίου Κυριακή του ΠΑΣΧΑ
Η έναρξη της Τελετής της Αναστάσεως (12:00 π.μ. – 2:00 π.μ.) γίνεται με την αφή του Αγίου Φωτός και τη μετάδοσή του από τον λειτουργό. Συγχρόνως ακούγεται ο ύμνος: «Δεύτε λάβετε φως εκ του ανεσπέρου φωτός». Περάσαμε ήδη (και ημερολογιακά) στην Κυριακή τη Μία των Σαββάτων, την Ημέρα Κυρίου, την Κυριακή την Όγδοη, την Ανέσπερη, την Αιώνια, την πρόγευση του Παραδείσου της Βασιλείας των Ουρανών. «Νυν πάντα πεπλήρωται φωτός, ουρανός τε και γη και τα καταχθόνια. Εορταζέτω γουν πάσα κτίσις την έγερσιν Χριστού εν η εστερέωται».
- «ΧΡΙΣΤΟΣ ΑΝΕΣΤΗ», η νικητήρια κραυγή
- «ΑΛΗΘΩΣ ΑΝΕΣΤΗ ΚΥΡΙΟΣ»
Το πρωί ή το απόγευμα τελείται ο «Εσπερινός της Αγάπης», όπου το Ιερό Ευαγγέλιο διαβάζεται σε πολλές γλώσσες. Κάνοντας με αυτό τον τρόπο συμβολικά γνωστή σε όλη την οικουμένη τη νίκη του θανάτου και την απαρχή της εποχής της Καινής (Καινούργιας) Διαθήκης.
- «ΧΡΙΣΤΟΣ ΑΝΕΣΤΗ»
- «ΑΛΗΘΩΣ ΑΝΕΣΤΗ ΚΥΡΙΟΣ»
Χρόνια Πολλά σε Όλους !!!
Ύμνοι Ανάστασης:
Νεκταρία Καραντζή
Καβαρνός Πάνος
23 Απριλίου Μ. Σάββατο
(το πρωί: Θ. Λειτουργία Μ. Βασιλείου - εσπέρας (11:00π.μ. - 12:00μ.μ.): Παννύχις)
Το πρωί του Μ. Σαββάτου έχουμε τον Εσπερινό της Αναστάσεως (το προανάκρουσμα της Αναστάσεως, την λεγομένη «1η Ανάσταση»).
Ο ιερέας, ντυμένος με λευκά άμφια, ψέλνει το δοξαστικό τροπάρι: «Ανάστα, ο Θεός, κρίνων την γην, ότι συ κατακληρονομήσεις εν πάσι τοις έθνεσι» και σκορπάει δάφνες, ενώ οι καμπάνες ηχούνε χαρμόσυνα. Η κτίση προσμένει την λύτρωση από την φθορά και το θάνατο.
Τη νύχτα του Μ. Σαββάτου (ημερολογιακά) στις 12:00 π.μ. (δηλ. ξημερ. Κυριακής) έχουμε τη ζωηφόρο Ανάσταση του Κυρίου: τη νίκη της Ζωής, την ήττα του θανάτου και της φθοράς: Είμαστε στην Κυριακή του Πάσχα...
22 Απριλίου Μ. Παρασκευή
(το βράδυ ψάλλεται ο Όρθος του Μ. Σαββάτου)
Επισφράγιση της Σαρακοστής και η έναρξη της Πασχαλινής περιόδου. Εορτάζουμε:
- Την Ταφή Του Κυρίου και
- Την Κάθοδό Του στον Άδη (Μ. Σάββατο), όπου κήρυξε στους νεκρούς.
Το πρωί της Μ. Παρασκευής, τελούνται οι ακολουθίες: «Μεγάλαι Ώραι» και στις 12:00 το μεσημέρι ο «Εσπερινός Αποκαθηλώσεως».
Το βράδυ, στον Όρθρο (του Μ. Σαββάτου) ψάλλονται τα αναστάσιμου χαρακτήρα Εγκώμια της Ακολουθίας του Επιταφίου και γίνεται η περιφορά αυτού.
Το βράδυ, στον Όρθρο (του Μ. Σαββάτου) ψάλλονται τα αναστάσιμου χαρακτήρα Εγκώμια της Ακολουθίας του Επιταφίου και γίνεται η περιφορά αυτού.
Εγκώμια Μ. Παρασκευής:
Καβαρνός Πάνος
Χρόνης Αηδονίδης και Νεκταρία Καραντζή
Νίκος Ξυλούρης και Μανώλης Μητσιάς
21 Απριλίου Μ. Πέμπτη
(το βράδυ ψάλλεται ο Όρθος της Μ. Παρασκευής)
Tο Θείο δράμα: «Σήμερον κρεμάται επί ξύλου, ο εν ύδασι την γην κρεμάσας…»
Κορύφωση του Θείου δράματος: Αφ’ εσπέρας, το βράδυ της Μ. Πέμπτης, τελείται η «Ακολουθία των Παθών». Διαβάζονται οι δώδεκα ευαγγελικές περικοπές, γνωστές ως δώδεκα ευαγγέλια, που περιγράφουν τα φρικτά Πάθη του Σωτήρος:
- Τα πτυσίματα
- Τα μαστιγώματα
- Τις κοροϊδίες
- Τους εξευτελισμούς
- Τα κτυπήματα
- Το αγκάθινο στεφάνι και κυρίως την
- Σταύρωση και
- Τον θάνατο του Σωτήρος Χριστού.
20 Απριλίου Μ. Τετάρτη
(το βράδυ ψάλλεται ο Όρθος της Μ. Πέμπτης)
Προβάλλονται τέσσερα γεγονότα:
- Ο Ιερός Νιπτήρας, το πλύσιμο των ποδιών των μαθητών από τον Κύριο. Διδάσκει την ταπεινοφροσύνη, τη διακονίας και την προσφορά.
- Ο Μυστικός Δείπνος, δηλαδή η παράδοση του Μυστηρίου της Θείας Ευχαριστίας.
- Η Προσευχή του Κυρίου, στο Όρος των Ελαιών και
- Η Προδοσία του Ιούδα, δηλαδή η αρχή του Πάθους του Κυρίου.
19 Απριλίου Μ. Τρίτη
(το βράδυ ψάλλεται ο Όρθος της Μ. Τετάρτης)
18 Απριλίου Μ. Δευτέρα
(το βράδυ ψάλλεται ο Όρθος της Μ. Τρίτης)
- Των Δέκα Παρθένων (Ματθ. 25,1-13) που διδάσκει την εγρήγορση, την πίστη και τη φιλανθρωπία.
- Των Ταλάντων (Ματθ. 25,14-30), που διδάσκει τους άνθρωπους να είνε πνευματικά εργατικοί και μέσα από την καλλιέργεια ν' αυξήσουν τα πνευματικά τάλαντα που τους δόθηκαν.
17 Απριλίου Κυριακή των Βαΐων
(το βράδυ ψάλλεται ο Όρθος της Μ. Δευτέρας)
- Η ιστορία του Ιωσήφ του 11ου γιου του Πατριάρχη Ιακώβ, του ονομαζόμενου Παγκάλου, δηλαδή του ωραίου στο σώμα και τη ψυχή. Ο Ιωσήφ προεικονίζει με την περιπέτειά του τον ίδιο τον Χριστό και το πάθος Του.
- Το περιστατικό της άκαρπης συκιάς που ξέρανε ο Χριστός (Ματθ. 21, 18-22): Θέλει να τονίσει στον άνθρωπο το νόημα των καρποφόρων έργων της αγάπης, της κοινωνικής αλληλεγγύης, της ανθρωπιάς που βρίσκονται στον αντίποδα των θύραθεν – άκαρπων έργων και αρετών.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Διαβάστε προσεκτικά και σχολιάστε ελεύθερα. Τα σχόλια επιτρέπονται σε ενεργούς - εγγεγραμμένους χρήστες του Διαδικτύου, δηλ. χρήστες που έχουν κάποιο e-mail, και αναρτώνται αμέσως.