Το Σύνταγμα αιμορραγεί – δεν θα περάσει ο φασισμός!

Το Μεσοπρόθεσμο (ή/και ο Εφαρμοστικός Νόμος) μπορεί να ψηφίστηκε, αλλά δεν θα επικυρωθεί ποτέ. Αυτό το γεγονός δεν μπορεί να παραγνωριστεί (και σίγουρα δεν παραγνωρίζεται) ούτε από τους φιλοκερδείς «εταίρους», ούτε από τους νεοταξίτες κερδοσκόπους των αγορών.

Τους νόμους στις δημοκρατίες τούς επικυρώνει η κοινωνία των πολιτών, που πρέπει να πειστεί για την αναγκαιότητά τους με λογικά και πολιτικά επιχειρήματα, όχι με τη βία ή/και τον εκβιασμό ή/και τον εκφοβισμό. Είτε αυτό προβλέπεται ρητά[1] από το Σύνταγμα, είτε υπονοείται σαφώς, είτε όχι. Κανείς δεν μπορεί να αγνοεί, ή να υποτιμάει, ή να εναντιώνεται βίαια στη λαϊκή κυριαρχία. Ειδικά στις κοινωνίες που εφαρμόζουν Δ-η-μ-ο-κ-ρ-α-τ-ί-α.

Όχι στο Μεσοπρόθεσμο και στον Εφαρμοστικό Νόμο!

(κάντε κλικ πάνω στην εικόνα για μεγέθυνση)

Το κυβερνητικό τέρας απέκτησε δύο κεφαλές: του Παπανδρέου και του Βενιζέλου. Ενδυναμώνοντας την εικόνα της αποκρουστικής όψης του, που συγκεράζεται άψογα με τις πρακτικές του. Οι οποίες εξακολουθούν να στοχεύουν στη μετατροπή της Ελλάδας σε ερειπιώνα.

Η αναντίλεκτη αλήθεια είναι ότι το Μνημόνιο 1 απέτυχε παταγωδώς. Πλέον, κανένας – «διαπρεπής»  (ή απρεπής): πολιτικός, ή δημοσιογράφος, ή διανοούμενος, ή επιστήμονας των οικονομικών δεν μπορεί να πείσει και να εγγυηθεί για την επιτυχία όσων άλλων ληστρικών Μνημονίων κι αν ακολουθήσουν. Αφού η βασική «συνταγή» είναι τελείως λάθος.

Οι «επικίνδυνες φράσεις» (Μνημόνιο ή χάος κ.τ.ό.) που τείνουν να εμφανίζονται πάντα, για να εκβιάσουν τις καταστάσεις,  πριν την ψήφιση των νόμων που εξυπηρετούν τους στόχους του Μνημονίου, είναι μπλόφες εκ του πονηρού. Και αποκαλύπτουν την αγωνία των «εταίρων» για τα πολιτικά λάθη που διέπραξαν, κατά της ευρωπαϊκής οικονομίας.

"Στη δημοκρατία δεν υπάρχουν αδιέξοδα", όταν υπάρχουν ελικόπτερα…

Ο πρωθυπουργός οφείλει να υπακούσει στο μοναδικό αίτημα των αγανακτισμένων πολιτών: «Πάρτε το Μνημόνιο και φύγετε από δω - Ουστ!». Εκτός αν η γνώμη των μυριάδων δεν μετράει το ίδιο με τη γνώμη των ελάχιστων (αφισο-)κολλητών του κόμματος...

Γι’ αυτό, παρουσιάζουμε μερικές σοβαρές τεχνολογικές λύσεις για τις δύσκολες ώρες του πρωθυπουργού και των υπουργών αυτής της «πολύ σοβαρής» κυβερνήσεως. Η διαφυγή είναι μονόδρομος. Όμως, προσοχή στην επιλογή του οδηγού του ελικοπτέρου…

Ακολουθούν τα gadget διαφυγής:

(κάντε κλικ πάνω στην εικόνα για μεγέθυνση)

Ένα δωράκι από μας για τη «Δημοκρατία» σας: πολιτικάντηδες και «πνευματικοί» άνθρωποι του τόπου, που κόπτεστε για τον Κοινοβουλευτισμό και τους Θεσμούς…

Με αφορμή τη χθεσινή (7/6/2011) εκπομπή του Λάκη Λαζόπουλου («Αλ Τσαντίρι Νιουζ»), όπου μίλησε η αδελφή τού αδίκως φυλακισμένου διαδηλωτή Φώτη Δήμου. Κι έχοντας υπόψη τις πρόσφατες (1/6/2011) δηλώσεις – προειδοποιήσεις προς τους «Αγανακτισμένους», του Υπουργού Προστασίας του Πολίτη (ενν. του πολίτη που κάθεται στα αυγά του) Χρήστου Παπουτσή, διαπιστώνεται πως ο υπουργός έχει δίκιο: Ε, όχι. Αυτό δεν είναι δημοκρατία. Διότι, πράγματι, για την κυβέρνηση, δεν είμαστε όλοι ίδιοι. Ούτε στη ζωή ούτε στην πολιτική.

Βίντεο 1

Τα παραπάνω αποδεικνύονται ευκόλως από τη διαπιστωμένη κι επαναλαμβανόμενη πλέον τακτική της συγκάλυψης, που εξακολουθούν οι πολιτικατζήδες σε όλα τα σοβαρά σκάνδαλα της χώρας.  Ευτελίζοντας συστηματικά τους θεσμούς, αγνοώντας τους νόμους και υποτιμώντας το Δημοκρατικό Πολίτευμα. Αφού:  Ενώ, οι αξιωματούχοι του «Κοινοβουλίου» χαίρουν της προστασία του σάπιου πολιτικού συστήματος (ακόμα κι όταν υπάρχουν πλήθος ατράνταχτων αποδείξεων εναντίον τους), οι πολίτες έχουν να αντιμετωπίσουν ένα αστυνομικό και εισαγγελικό κράτος που εξαντλεί όλη την αυστηρότητά του εναντίον τους. Ειδικά όταν είναι νεαροί διαδηλωτές, που συλλαμβάνονται σε διαδηλώσεις (με ανεπαρκή ή –χειρότερα–  με κατασκευασμένα στοιχεία ενοχοποίησης, όπως θα δούμε παρακάτω).  

Αγανακτισμένοι στο Σύνταγμα: Πατέρα σε ρωτάω

Γράψαμε και σχεδιάσαμε τα παρακάτω, θέλοντας να συμβάλουμε και από το δικό μας μετερίζι στο πανευρωπαϊκό κάλεσμα διαμαρτυρίας των πολιτών, από τις πλατείες όλης της χώρας.

Πες μου, πατέρα, ποιός φταίει για όλα αυτά που συμβαίνουν στη χώρα που κάποιοι την ονοματίζουν άλλοτε πατρίδα κι άλλοτε ψωροκώσταινα;

Σε ρωτάω, πατέρα: Γιατί όλοι αυτοί οι άνθρωποι είναι έξω από τη Βουλή, στους δρόμους, στις πλατείες κι εμείς τους βλέπουμε από τον καναπέ;

Πες μου, πατέρα, εγώ θα έχω αύριο;

Σε ρωτάω, πατέρα: Όταν μεγαλώσω, θα βολευτώ όπως εσύ; Θα γίνω θεσιθήρας κρατικός; Θα γίνω πλούσιος «πολιτικός»;

Πες μου, πατέρα, θα γίνω μεγαλοεργολάβος του κράτους; Θα γίνω μεγολοδημοσιογράφος ή εκδότης; Θα γίνω διευθυντής τραπέζης; «Γκόλντεν μπόι», μήπως; Θα γίνω κομματισμένος συνδικαλιστής; Ιδιοτελής αφισοκολλητής; Πρύτανης χωρίς πτυχίο; Θα γίνω ανιστόρητος ιστορικός; Χρηματισμένος εφοριακός; Υποταγμένος στρατιωτικός; Θα γίνω εξαρτημένος δικαστικός;

Σε ρωτάω, πατέρα: Θα βολευτώ όπως εσύ;

Μη μου λες ότι είναι ώρα για ύπνο! Εδώ και μερικές νύχτες δεν μπορώ να κλείσω μάτι. Λένε πως μεγαλώνουμε όταν τη θέση των ονείρων παίρνουν οι εφιάλτες. Στον ύπνο μου βλέπω τους Εφιάλτες που ψήφησες, πατέρα…

Γι’ αυτό πες μου, εγώ θα έχω αύριο;

Πατέρα, γιατί δεν με έμαθες το «Εγώ» να το χωρέσω στο «Εμείς»;  Τότε δεν θα σε ρωτούσα, θα ήμουν έξω και θα διαδήλωνα.

Είναι καιρός τώρα που δεν με κοιτάς στα μάτια… Δεν απαντάς στις απορίες μου. Σε ρωτάω κι εσύ μου γυρνάς την πλάτη.

Θα ρωτούσα και τη μητέρα, αλλά –σχεδόν πάντα– είναι στο κομμωτήριο…


Διαβάστε επίσης: 

• Ειρηνική επανάσταση των Ελλήνων Αγανακτισμένων Πολιτών 
• Να γίνει της Κερατέας, αφού η Ελλάδα και η Δημοκρατία κατάντησαν τσίρκο 
• Καθήκον είναι η δουλειά, όχι η δουλεία… 
• Πολ Τόμσεν και Τρόικα: Μνημόνιο ΙΙ, έτσι θα βγείτε από την κρίση(;) 
• Τζαμπατζήδες πολιτικατζήδες, που μας κάνετε τους νταήδες, για γκελ μπουρντά… 
• Ο Μεγάλος Αδελφός είναι very “smart” και είναι προ των πυλών…
• Κοινοβουλευτική Παρωδία