Στον απόηχο της γιορτής του Πολυτεχνείου, επιδιώκοντας να καταδείξουμε τη φάρσα της Ιστορίας, «διαπλέξαμε», στο βίντεο της ανάρτησης, τα συνθήματα και τα συναισθήματα των αχρονικών αγωνιστών της δημοκρατίας – του τότε με το τώρα (και αντιστρόφως).
Στην ιστορική καμπή που διανύουμε δεν είναι καιρός για επανάπαυση. Όλοι οφείλουν να επαγρυπνούν. Διότι το χειρότερο που μπορεί να πάθει η κοινωνία είναι να αρχίσει να συνηθίζει τις αλυσίδες της Διαβολικής Νέας Τυραννίας. Να πιστέψει τις παρελκυστικές ψευτιές εκείνων που απροκάλυπτα φαλκιδεύουν –τον κορυφαίο θεσμό του κράτους–, το Σύνταγμα της Ελλάδας.
Η προσβολή του Συντάγματος δεν έχει τύχει μέχρι στιγμής της δέουσας προσοχής από το σύνολο των πολιτών. Ίσως γιατί οι περισσότεροι το θεωρούν δεδομένο θεσμό, αγνοώντας ότι είναι μια από τις σημαντικότερες πολιτειακές κατακτήσεις των τελευταίων δύο αιώνων της προηγούμενης χιλιετίας μετά Χριστόν. Το Σύνταγμα είναι το σύμβολο της νίκης κατά των φεουδαρχικών εξουσιών του μεσαίωνα και των απολυταρχιών - μοναρχιών που τις αντικατέστησαν. Είναι το θεμελιώδες «καταστατικό» του σύγχρονου «συνταγματικού κράτους» που περιορίζει και οριοθετεί δια των νόμων του την κρατική εξουσία και τη θέλησή της. Το Σύνταγμα είναι αυτό που νομιμοποιεί κάθε πράξη των φορέων τού κράτους και εξασφαλίζει ταυτόχρονα την κρατική κυριαρχία, εντός και εκτός του κράτους.
Άρα οι παραβιάσεις του Συντάγματος προδίδουν τις βλέψεις, τόσο της εξουσίας που τις προκαλεί, όσο και των αντιπολιτευόμενων εξουσιών που τις ανέχονται. Η αίσθηση της αντιδημοκρατικότητας και της ανελευθερίας που έχει η κοινωνία σήμερα, συνιστά ισχυρή ένδειξη μη εφαρμογής του Συντάγματος. Ενώ οι αποδείξεις βρίσκονται στην αύξηση της κρατικής βίας και στην εκβιαστική επιβολή των αντισυνταγματικών νόμων, με αποκορύφωμα τον παράνομο διορισμό του Πρωθυπουργού της χώρας. Που έγινε κατ’ απαίτηση της ξένης – κατοχικής Τρόικας: κάτι που επίσης συνεπάγεται απεμπόληση και της εσωτερικής κυριαρχίας του κράτους της Ελλάδας.
Οι κρατικές αυθαιρεσίες και η ατιμωρησία που τις συνοδεύει συναντάται μόνο σε απολυταρχικά καθεστώτα. Όπου οι εξουσίες: η νομοθετική, η εκτελεστική και η δικαστική ελέγχονται από την κυρίαρχη κρατική εξουσία. Μια νέα Χούντα δηλαδή.
Η ελευθερία όπως και η δημοκρατία που την εγγυάται δεν είναι πολυτέλειες. Είναι τα απαραίτητα προαπαιτούμενα για να υπάρξει πραγματική ανάπτυξη και ευημερία. Όμως, και οι δύο αυτές προϋποθέσεις έχουν εγκαταλείψει προ πολλού την πόλη, μαζί με την αλήθεια. Για αυτό οι αγώνες των αγανακτισμένων πολιτών πρέπει να συνεχιστούν με περισσότερη ένταση. Οι κοινωνίες ενωμένες δεν έχουν να φοβηθούν τίποτα.
Οι πολίτες έχουν ένα χρέος: αλληλέγγυοι να αγωνιστούν για να διασφαλίσουν ανθρώπινες, δημοκρατικές συνθήκες στις κοινωνίες των μελλοντικών γενεών. Ο αναφυόμενος νέος φασισμός δεν θα περάσει. Δεν πρέπει!
Χρέος 
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Διαβάστε προσεκτικά και σχολιάστε ελεύθερα. Τα σχόλια επιτρέπονται σε ενεργούς - εγγεγραμμένους χρήστες του Διαδικτύου, δηλ. χρήστες που έχουν κάποιο e-mail, και αναρτώνται αμέσως.