Ήταν συλλαλητήριο για τη Μακεδονία και τη Δημοκρατία

(κλικ στην εικόνα για μεγέθυνση)

Άλλο ένα μεγαλειώδες συλλαλητήριο έλαβε χώρα στην Πλατεία Συντάγματος, προχθές (Κυριακή, 20/1/2019), μπροστά από τη Βουλή των Ελλήνων. Μια Βουλή που τα τελευταία χρόνια όλο και περισσότερο μοιάζει με το Σαράι που γνωρίζουμε από τον μπερντέ του Καραγκιόζη… Διότι μέσα σε αυτό το κτήριο, όπως αποδεικνύεται κυρίως από τα ιστορικά γεγονότα των τελευταίων ετών, βρίσκεται μια αυτονομημένη τάξη ατόμων που φαίνεται να νοιάζονται μόνο για τα στενά ιδιωτικά τους συμφέροντα. Τα άτομα αυτά δεν δείχνουν να πιστεύουν ούτε σε πατρίδα, ούτε στην αλήθεια της ιστορίας, ούτε στη δημοκρατία, ούτε στις δυνατότητες των πολιτών της Ελλάδας. Δεν τους ενώνει τίποτα με τους πολίτες της χώρας που διοικούν. Για αυτό διοικούν την Ελλάδα σαν ξένοι. Οι εξαιρέσεις ανάμεσα στους Βουλευτές του ελληνικού κοινοβουλίου είναι τόσο λίγες που απλώς επιβεβαιώνουν τον κανόνα.

Γέμισε η Πλατεία Συντάγματος από Ελλάδα. Χιλιάδες Ελλήνων απ’ όλα τα μέρη της χώρας και του κόσμου αποφάσισαν να διαδηλώσουν ειρηνικά ενάντια στην ενδοτική Συμφωνία των Πρεσπών, μέσω της οποίας παραχωρείται σύνθετη ονομασία στα Σκόπια που περιέχει τον όρο «Μακεδονία». Οι συγκεντρωμένοι φώναξαν με τη φωνή τους – αλλά και οι αθάνατοι νεκροί των Ελλήνων φώναξαν με τη σιωπή τους ότι: «η Μακεδονία είναι μία και είναι ελληνική!»

Η εντυπωσιακή συνάθροιση των Ελλήνων, όπως ήταν αναμενόμενο, έπρεπε με κάποιο τρόπο να κατασταλεί. Και ο τρόπος είναι γνωστός· τον έχει βιώσει ο λαός σε όλες τις μεγάλες συναθροίσεις του μακρινού, και του πρόσφατου παρελθόντος: βίαιη καταστολή με πρόφαση τη δράση των γνωστών αγνώστων προβοκατόρων!

Οι μηχανισμοί του κράτους (εκτελεστική και δικαστική εξουσία), του υπερκράτους (κυρίαρχα ΜΜ’Ε’) και του παρακράτους (κουκουλοφόροι μπαχαλάκηδες) επιστρατεύτηκαν για την εφαρμογή ΝΑΤΟ-ικών σχεδίων Ελέγχου Πλήθους και Κοινωνικής Πειθάρχησης, για την αποκατάσταση του νόμου, της τάξης και της κοινωνικής ειρήνης, βεβαίως βεβαίως. Τις προφάσεις της κρατικής εξουσίας τις είχε περιγράψει εύστοχα ο αμερικανός συγγραφέας, Γκορ Βιντάλ (1975): «Για τη δεξιά πτέρυγα “νόμος και τάξη” είναι συχνά απλώς μια κωδική φράση που σημαίνει “πιάστε τους νέγρους”. Για την αριστερή πτέρυγα σημαίνει συχνά πολιτική καταπίεση».

Χωρίς καμία αμφιβολία, η προχθεσινή παρέμβαση της αστυνομίας ήταν πράξη ενάντια στις επιταγές του Συντάγματος. Τα δε «πρόσφορα μέσα» –τα ληγμένα χημικά– που επιλέχτηκαν για τη διάλυση της νομιμότατης συνάθροισης, δείχνουν ότι η κρατική αρχή επιδίωκε να προκαλέσει σοβαρές βλάβες στην υγεία των διαδηλωτών και των μικρών παιδιών τους.

Σε κάθε περίπτωση, ακόμα και για αυτούς που θέλουν να επικεντρώσουν στα επεισόδια του πλήθους, ισχύει η άποψη του Μάρτιν Λούθερ Κινγκ (1968): «Οι ταραχές είναι οι φωνές αυτών που δεν ακούγονται».

Σήμερα οι φωνές διαλαλούν: «Η Μακεδονία είναι μία και είναι ελληνική!» Θα τις ακούσετε;