Τις προάλλες (20/6/2012) είχαμε την ημέρα μνήμης του σεισμού που συνέβη στη Θεσσαλονίκη το 1978. Σήμερα (27/6/2012, ώρα 12.30μ.μ.) έχουμε από τις ΕΛΜΕ-Θ την παράσταση διαμαρτυρίας στη Διεύθυνση Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης Δυτικής Θεσσαλονίκης, εναντίον της προσβλητικής καμπάνιας: «ΤΟ ΣΧΟΛΕΙΟ ΠΟΥ ΘΕΛΕΙΣ ΕΙΝΑΙ ΣΤΟ ΧΕΡΙ ΣΟΥ!», που γίνεται στα σχολεία του Δήμου από την εταιρεία Coca Cola – 3E.
Η σύνδεση των δύο γεγονότων είναι ευκολονόητη. Κοινός παρονομαστής τους, η ατελείωτη αναλγησία κι ανευθυνότητα του «ελληνικού κράτους» της μεταπολίτευσης. Γνωρίζουν «οι παροικούντες εν Ιερουσαλήμ» ότι οι πληγές που άφησε ο εγκέλαδος εξακολουθούν, 34 χρόνια μετά, να θυμίζουν στους Θεσσαλονικείς το καταστροφικό του έργο. Κυρίως μέσω των λυόμενων κατασκευών που το κράτος θρασύτητα ονομάζει σχολικές μονάδες.
Στη Θεσσαλονίκη, το 1978, 35 σχολεία υπέστησαν βλάβες μη επισκευάσιμες και κρίθηκαν κατεδαφιστέα. Τότε επιλέχτηκε η «προσωρινή» λύση των λυόμενων κτιρίων για τη στέγαση των μαθητών. Όμως, στην Ελλάδα, όπως είναι γνωστό, ουδέν μονιμότερον του προσωρινού…
Η Θεσσαλονίκη του 2012 θα μπορούσε να χαρακτηριστεί σαν η πρωτεύουσα της λυόμενης «παιδείας», αφού εκτός από τα λυόμενα σχολεία με τον αμίαντο(!) του 1978, που υπάρχουν μέχρι τις μέρες μας, συχνότατα επιλέγεται ως φτηνή «λύση» η χρήση: προκατασκευασμένων, kibo – κοντέινερ, λυόμενων ή όποιας άλλης –ακατάλληλης ή επικίνδυνης για σχολικά κτίρια– κατασκευής μπορεί να φανταστεί κανείς.
