Η Γενοκτονία των Ελλήνων του Πόντου

Ομιλία την 19η Μαΐου 2006, την ημέρα μνήμης της Γενοκτονίας των Ελλήνων του Πόντου, στην πλατεία της Αγίας Σοφίας, στη Θεσσαλονίκη

Συναχθήκαμε εδώ σήμερα να διαδηλώσουμε πιστότητα στη μνήμη της Γενοκτονίας των Ελλήνων του Πόντου.

Επιτρέψτε μου να υπογραμμίσω: Ημέρα μνήμης δεν σημαίνει ημέρα συναισθηματικής απλώς εκτόνωσης. Θρηνούμε τη δολοφονία 353.000 Ελλήνων από τις στρατιωτικές και παραστρατιωτικές δυνάμεις του τουρκικού κράτους, στα πλαίσια κεντρικής πολιτικής απόφασης και μεθοδικά σχεδιασμένης στρατηγικής. Η οδύνη είναι ανεξάλειπτη και αφόρητη, αλλά μόνη η οδύνη μένει πάντοτε άγονη.

Έχει νόημα να διασώζουμε τη μνήμη της Γενοκτονίας των Ελλήνων του Πόντου, αν η εγρήγορσή μας είναι ιστορικά γόνιμη. Αν δηλαδή έχει έμπρακτες συνέπειες που εγγυώνται για το μέλλον τον αυτοσεβασμό μας και τη συλλογική μας αξιοπρέπεια. Τουλάχιστον, να μην συνεργήσουμε να απαλειφθούν από την πανανθρώπινη συνείδηση τα όρια ανάμεσα στον πολιτισμό και στη βαρβαρότητα, στην ανθρωπιά και στην κτηνωδία.

Στον Πόντο άνθισε, για εικοσιοχτώ ολόκληρους αιώνες, ένας πολιτισμός- όχι η φυλή απλώς ή το γένος των Ελλήνων. Ο ίδιος εκείνος πολιτισμός που κόμισε στην ανθρωπότητα την έκπληξη, για πρώτη φορά, της κριτικής σκέψης, δηλαδή τη βάση της επιστήμης και της έρευνας. Κόμισε, για πρώτη φορά, την εκδοχή της συλλογικότητας ως κοινού αθλήματος προκειμένου να «αληθεύει» ο βίος, του αθλήματος της πολιτικής. Δίχως αυτόν τον πολιτισμό η ζωή των ανθρώπων σήμερα, σε καθολική κλίμακα, θα ήταν άλλη. Η Γενοκτονία του ποντιακού Ελληνισμού στοιχειοθετεί, πρωταρχικά, έγκλημα απέναντι σε έναν πολιτισμό με πανανθρώπινη εμβέλεια.

ΟΧΙ, αυτό δεν είναι Μνημόνιο, είναι συνθηκολόγηση με τους κερδοσκόπους!!

Εκτός από τους κανονικούς ανθρώπους, στις σημερινές υπερκαταναλωτικές κοινωνίες, υπάρχουν και οι «αγελαδάνθρωποι»: που ζουν σαν αγελάδες και πεθαίνουν σαν αγελάδες. Κατά τη διάρκεια του βίου τους στην απλοϊκή – ενστικτώδη «σκέψη» τους κυριαρχεί μόνο ένας απόλυτος σκοπός: ο σανός. Από το σανό εξαρτάται η ευτυχία τους. Ο σανός είναι το νόημα της ζωής τους. Για το σανό είναι διατεθειμένοι να κάνουν τα πάντα. Αυτοί οι «άνθρωποι», οι αγελαδάνθρωποι δεν χρειάζεται να διαβάσουν τα παρακάτω. Θα τους είναι ούτως ή άλλως ακατανόητα, όχι απλώς δυσνόητα.

Για πολλοστή φορά ακούμε και διαβάζουμε ότι οι υπαίτιοι του οικονομικού αδιεξόδου, αντί να επιχειρηματολογούν πολιτικά, ή με σκυφτό το κεφάλι να απολογούνται για τις αποτυχίες τους, επιλέγουν να ψεύδονται ασύστολα. Εκστομίζουν απειλές και θέτουν ψευτοδιλήμματα προκείμενου να εκβιάσουν τη συγκατάθεση του λαού και των εκπροσώπων του: των βουλευτών, στην αποδοχή του Νέου αποικιοκρατικού Μνημονίου των 40 χρόνων. Οι θιασώτες του διατείνονται ότι μόνο έτσι θα συνεχίσουν οι Έλληνες να έχουν τον «ευρω-σανό» της «ευημερίας» και της «ευτυχίας».

Ψέματα! Είναι όλα ψέματα! Τεχνηέντως έχει μετονομαστεί η ορολογία των εγγράφων που υπογράφονται, για να μην φανεί η παράδοση της χώρας στους εχθρούς της χωρίς πόλεμο. Χωρίς αντίσταση. Ούτε το προηγούμενο ήταν, ούτε αυτό είναι Μνημόνιο. Η Ελλάδα οδηγείται στο δυστύχημα της υπογραφής, άνευ όρων, πρωτοκόλλου παράδοσης της εθνικής κυριαρχίας της στους διεθνείς τοκογλύφους. Συνθηκολογεί με τους κερδοσκόπους που της κήρυξαν τον οικονομικό πόλεμο! Υποχωρεί κάτω από τις απαράδεκτες πιέσεις των υποτιθέμενων εταίρων, που αποδεικνύεται ότι είναι πνευματικά παιδιά του Χίτλερ.

Θα λάβει υπόψη του ο RoboPremier Papademos την επιστολή του Αρχιεπισκόπου Ιερωνύμου;

(Κάντε κλικ πάνω στις εικόνες για μεγέθυνση)

Τις τελευταίες ημέρες γράφεται Ιστορία. Ολόκληρη η χώρα βρίσκεται σε τεράστιο κίνδυνο. Σε αυτή την κρίσιμη περίοδο της Ιστορίας της Ελλάδας οι πολίτες δεν εκπροσωπούνται από συνταγματικά και κοινωνικά αναγνωρίσιμο πολιτικό θεσμό που να χαίρει της εμπιστοσύνης τους.

Οι συνθήκες πολιτειακής ανωμαλίας σε συνδυασμό με τα σοβαρά κοινωνικά προβλήματα, μπορεί να οδηγήσουν σε ανεξέλεγκτο ξέσπασμα. Οι κομματικοί αρχηγοί που συγκυβερνούν, οι εξωθεσμικοί τεχνοκράτες και ο προγραμματήσιμος «πρωθυπουργός» ρομπότ: ο κ. Παπαδήμος, οφείλουν να λάβουν υπόψη τους την κατάσταση στην οποία έχουν φέρει την ελληνική κοινωνία. Να εμπεδώσουν όλοι τους ότι οι Έλληνες δεν συμφωνούν με το ξεπούλημα του τόπου τους και με τον εξανδραποδισμό των μελλοντικών γενναίων που επιχειρείται. Αν η κυβέρνηση ενδώσει στις εθνικά επιζήμιες και αντισυνταγματικές απαιτήσεις της τρόικας, αυτή η ενδοτικότητα δεν θα αναγνωριστεί ποτέ ως προσφορά προς το Έθνος. Αντιθέτως, θα συνιστά ΠΡΟΔΟΣΙΑ και οι υπεύθυνοι θα υποστούν όλες τις συνέπειες του νόμου, μετά την αποκατάσταση του δημοκρατικού πολιτεύματος.

Για τους λόγους που προαναφέρθηκαν έχει μεγάλη ιστορική αξία η επιστολή – υπόμνημα που απέστειλε, στις 2/2/2012, ο Μακαριώτατος Αρχιεπίσκοπος Αθηνών και πάσης Ελλάδος κ. Ιερώνυμος, προς τον Πρωθυπουργό(sic) κ. Παπαδήμο. Γιατί του περιγράφει με ακρίβεια τις κοινωνικές συνθήκες και την αγωνία του για τους κινδύνους, που δεν είναι μόνο οικονομικοί αλλά και Εθνικοί.

Ορισμένοι ελάχιστοι κατακρίναν* τον Ιερώνυμο για την ενέργειά του αυτή. Ενώ κανονικά θα έπρεπε να διερωτηθούν γιατί ανάλογες κινήσεις δεν έγιναν και από εκπροσώπους άλλων δογμάτων. Εκείνοι δεν ενστερνίζονται την αγωνία των πιστών τους; Δεν θεωρούν μείζον Εθνικό ζήτημα το ξεπούλημα της χώρας; Θα ήταν καλό να υπήρχε μια έγκαιρη έγγραφη έκφραση και της δικής τους αγωνίας, προς τις επίσημες αρχές. Τουλάχιστον για την Ιστορία…

Τα ΜΜ’Ε’ (που κλείνουν το ένα μετά το άλλο), κατά την πάγια τακτική τους όταν δεν συμφωνούν με μια άποψη, δεν προέβαλλαν όσο θα έπρεπε την επιστολή του Αρχιεπισκόπου. Οι ιστολόγοι το έπραξαν ευτυχώς. Όμως εμείς θεωρούμε ότι πρέπει και σήμερα να αναγνωσθεί από όσους δεν τη διάβασαν τις προηγούμενες ημέρες. Είναι ένα Ιστορικό κείμενο της Εκκλησίας της Ελλάδος, που γράφτηκε την κατάλληλη στιγμή. Απευθύνεται, μέσω του τωρινού Πρωθυπουργού(sic), και στους σκιώδεις «πρωθυπουργούς» της τρικομματικής τρόικας: στον Παπανδρέου (ΠΑΣΟΚ), στον Σαμαρά (ΝΔ) και στον Καρατζαφέρη (ΛΑΟΣ).

Διαβάστε ολόκληρη την επιστολή παρακάτω: 

Ως εδώ και μη παρ’ έκει. Όχι στο νέο Μνημόνιο. Ελευθερία!

Μην σας φοβήζει το μέγεθος του κειμένου της ανάρτησης, είναι μόλις μια γεμάτη κόλα χαρτιού Α4. Όλες οι εικόνες με τα μπλουζάκια είναι ιδέες για δώρα σε πολιτικατζήδες, πλην από δύο που είναι δώρα για ενεργούς πολίτες: το μπλουζάκι "Μέρα μαγική" και το "Φόλα στα ντόπερμαν των ΜΜΕ". 

(κάντε κλικ πάνω στις εικόνες που ακολουθούν για μεγέθυνση)

Συμπολίτες, τι έγινε, έχετε μπερδευτεί; Τότε τα ΜΜ’Ε’ έχουν επιτύχει το σκοπό τους, κακώς τα παρακολουθείτε και τα εμπιστεύεστε. Μέχρι να κατασταλάξετε στο σωστό, μέχρι να ξεπεράσετε τον τρόμο που ενσπείρουν οι οικονομικοί συντάκτες – μεγαλοπαπαγάλοι των συμφερόντων, θα είναι πολύ αργά. Ο πραγματικός πλούτος της Ελλάδας θα έχει ξεπουληθεί και θα έχετε γίνει –θα  έχουμε γίνει– δούλοι μέσα σε μια νύχτα για τα επόμενα 50, 60 χρόνια. Όμως,  μας λένε, το «θετικό» είναι ότι θα είμαστε δούλοι «πολυτελείας» που θα πληρωνόμαστε σε ΕΥΡΩ. Βέβαια με μισθούς πείνας, όσοι ελάχιστοι θα έχουν το προνόμιο της απασχόλησης (όχι εργασίας) ή της ημιαπασχόλησης. Εναλλακτικά, θα μπορούμε να μεταναστεύσουμε, όπως έπραξαν οι γονείς ή οι συγγενείς μας τη δεκαετία του ’50. Τέλεια!

Για να μην πτωχεύσουμε ως χώρα, πρέπει να πτωχεύσουμε ως άτομα. Γιατί; Μα, γιατί «μαζί τα φάγαμε…». Μετά το καλοκαίρι, τα «ντόμπερμαν» της παραπληροφόρησης αφού έφαγαν γιαουρτώματα και γιούχες  στις διακοπές τους– αποφάσισαν να είναι πιο προσεκτικά στην στήριξη των κατάπτυστων πολιτικών αποφάσεων. Έτσι, το σλόγκαν του Πάγκαλου το επαναλαμβάνουν συχνά αλλά με περισσότερη επιτήδευση. Επίσης, με επιτήδευση διασπείρουν τον πανικό στην κοινωνία, προκειμένου να δικαιολογήσουν τη νέα προδοσία. Την τρικομματική προδοσία, στην οποία θα προβούν (αν προβούν) και τα τρία κόμματα που εκβιαστικά βρέθηκαν να συγκυβερνούν τη χώρα, μετά την παταγώδη αποτυχία του 1ου Μνημονίου. Το οποίο με δόλιο τρόπο μας έφερε ο Γ. Παπανδρέου που καθαιρέθηκε από πρωθυπουργός γιατί ήταν αποτυχημένος και ψυχικά ασταθείς (βλ. λεγόμενα Νικολά Σαρκοζί).

Κατέβασαν το MegaUpLoad: Γιατί παίζεις με τους ασκούς, βλάκα και φασίστα;

(Στην εικόνα βλέπετε το αποτύπωμα του νέου ολοκληρωτισμού)

Οι φασίστες της Νέας Τάξης έκλεισαν το site MegaUpLoad...

Κάποιοι άρχισαν, ανεπίγνωστα, να παίζουν με τα σχοινιά των ασκών του Αιόλου. Αν συνεχίσουν το παιχνίδι αυτό, μπορεί να ανοίξουν κατά λάθος έναν από τους ασκούς, τότε το σύμπαν θα γίνει σύμπαντα και οι «Θεοί» εχθροί τους… Αυτή δεν είναι μια προειδοποίηση (προς τις εξουσίες) της «Πυθίας» των «Δελφών», αλλά του «Προμηθέα» που έχει λίγη από τη γνώση των «Θεών»…

ΟΧΙ ΣΕ SOPA και PIPA! ΟΧΙ στη λογοκρισία και τη φίμωση του Διαδικτύου! 

ΟΧΙ ΣΤΟ ΝΕΟ ΦΑΣΙΣΜΟ!

Το Διαδίκτυο SOPAσε!

Σήμερα, Τετάρτη, 18 Ιανουαρίου 2012, πραγματοποιείται η μεγαλύτερη διαδικτυακή διαμαρτυρία στην Ιστορία για να αποτραπούν οι δύο πρωτοβουλίες: SOPA (Stop Online Piracy Act, Πράξη Διακοπής Δικτυακής/Επιγραμμικής* Πειρατείας) και PIPA (Protect Intellectual Property Act ή PROTECT IP act, Πράξη Προστασίας Πνευματικής Ιδιοκτησίας), που αποσκοπούν στη λογοκρισία του Διαδικτύου (Internet), με πρόφαση την προστασία των πνευματικών δικαιωμάτων.

Όλοι οι χρήστες του Διαδικτύου μπορούν να συμμετέχουν στη διαμαρτυρία διακόπτοντας τη λειτουργία των ιστοσελίδων τους, ή/και αποστέλλοντας έγγραφη διαμαρτυρία στο Αμερικανικό Κογκρέσο (κλικ εδώ για να δείτε ένα έτοιμο κείμενο).

Για αυτά τα δύο αντιδημοκρατικά νομοσχέδια εκφράστηκαν σφοδρές αντιδράσεις παγκοσμίως, από χρήστες και τεχνολόγους του Διαδικτύου.

Ο συνιδρυτής της Wikipedia, Jimmy Donal “Jimbo” Wales (Τζίμι Ντόναλ «Τζίμπο» Γουέιλς), αποφάσισε να διακόψει τη λειτουργία της αγγλικής εκδοχής της για 24 ώρες, ξεκινώντας από σήμερα Τετάρτη, 18 Ιανουαρίου και  ώρα 5:00UTC (7:00πμ), διαμαρτυρόμενος για τις προτάσεις SOPA και PIPA. Επίσης, με τον ίδιο τρόπο και για τον ίδιο λόγο θα διαμαρτυρηθούν μερικές από τις μεγαλύτερες εταιρείες υπηρεσιών Ιστού (Web) όπως: Google, Reddit, Amazon, Ebay, Yahoo κ.ά. Επίσης, ο Μπαράκ Ομπάμα δήλωσε ότι δεν θα υποστηρίξει τα νομοσχέδια για το SOPA και το PIPA.

Είναι φανερό ότι έχουμε ευθεία σύγκρουση, μεταξύ της παρωχημένης και κακομαθημένης επιχειρηματικότητας του κλάδου της ψυχαγωγίας που κάνει χρήση ξεπερασμένων μέσων, και της νέας επιχειρηματικότητας της υψηλής τεχνολογίας και των καινοτομιών της ψηφιακής εποχής.

Εννοείται ότι σε αυτόν τον πόλεμο χαμένος θα είναι όποιος δεν προσαρμοστεί έγκαιρα στα νέα δεδομένα της σημερινής εποχής: είτε είναι επιχειρηματίας, είτε απλός πολίτης, είτε πολιτικός.

Το ποτάμι της εξέλιξης δεν γυρίζει πίσω. Όλοι οι χρήστες και οι τεχνολόγοι των δικτύων της κοινωνίας της πληροφορίας θα υπερασπιστούν το δικαίωμα στην απρόσκοπτη ροή της πληροφορίας και την ελεύθερη πρόσβαση σε αυτή.

Όχι σε οποιαδήποτε μορφή λογοκρισίας. Όχι σε SOPA και PIPA!

Ακολουθούν στιμιότυπα από τις ιστοσελίδες:

Το "Πολυτεχνείο" των "Αγανακτισμένων" μάχεται υπέρ του Συντάγματος

Στον απόηχο της γιορτής του Πολυτεχνείου, επιδιώκοντας να καταδείξουμε τη φάρσα της Ιστορίας, «διαπλέξαμε», στο βίντεο της ανάρτησης, τα συνθήματα και τα συναισθήματα των αχρονικών αγωνιστών της δημοκρατίας – του τότε με το τώρα (και αντιστρόφως).

Στην ιστορική καμπή που διανύουμε δεν είναι καιρός για επανάπαυση. Όλοι οφείλουν να επαγρυπνούν. Διότι το χειρότερο που μπορεί να πάθει η κοινωνία είναι να αρχίσει να συνηθίζει τις αλυσίδες της Διαβολικής Νέας Τυραννίας. Να πιστέψει τις παρελκυστικές ψευτιές εκείνων  που απροκάλυπτα φαλκιδεύουν –τον κορυφαίο θεσμό του κράτους–, το Σύνταγμα της Ελλάδας.

Η  προσβολή του Συντάγματος δεν έχει τύχει μέχρι στιγμής της δέουσας προσοχής από το σύνολο των πολιτών. Ίσως γιατί οι περισσότεροι το θεωρούν δεδομένο θεσμό, αγνοώντας ότι είναι μια από τις σημαντικότερες πολιτειακές κατακτήσεις των τελευταίων δύο αιώνων της προηγούμενης χιλιετίας μετά Χριστόν. Το Σύνταγμα είναι το σύμβολο της νίκης κατά των φεουδαρχικών εξουσιών του μεσαίωνα και των απολυταρχιών - μοναρχιών που τις αντικατέστησαν. Είναι το θεμελιώδες «καταστατικό» του σύγχρονου «συνταγματικού κράτους» που περιορίζει και οριοθετεί δια των νόμων του την κρατική εξουσία και τη θέλησή της. Το Σύνταγμα είναι αυτό που νομιμοποιεί κάθε πράξη των φορέων τού κράτους και εξασφαλίζει ταυτόχρονα την κρατική κυριαρχία, εντός και εκτός του κράτους.

Το πολυτεχνείο ζει. Η «γενιά του Πολυτεχνείου» μας άφησε χρόνους.

Είναι μερικές φορές που η ανάρτηση από μόνη της επιλέγει τον χρόνο και τον τόπο ολοκλήρωσής της. Έτσι, το βίντεο που θα αναρτιόνταν κανονικά εδώ, θα το δείτε στην επόμενη ανάρτηση (βλ. ακριβώς πάνω).

Παραπέμπουμε επίσης στο κείμενο που γράψαμε στις 17 Νοεμβρίου του 2009, με τίτλο:"Εδώ Πολυτεχνείο ή εκεί Πολυτεχνείο;"

Δεν ματαιώθηκαν οι παρελάσεις, ματαιώθηκε η πολιτική υποκρισία!

Πολύς λόγος έγινε για τις κινητοποιήσεις των πολιτών, ανήμερα της εθνικής επετείου του «ΟΧΙ». Κάποιοι βιάστηκαν να τις επικρίνουν, χωρίς προηγουμένως να αναλογιστούν την ουσία του εορτασμού και του νοήματος που περιέχεται στη λέξη «ΟΧΙ», που σηματοδότησε την αρχή του αγώνα κατά του φασισμού και του ναζισμού το 1940. Οι συστημικοί πατερναλιστές (δηλ. πολιτικοί και δημοσιογράφοι των ΜΜ“Ε”), ξεσπάθωσαν πάλι εναντίον του λαού. Υβρίζοντας και καθυβρίζοντας τους αγανακτισμένους, που δήθεν προσέβαλαν τους δήθεν πολιτικούς θεσμούς, μιας δήθεν δημοκρατίας, δήθεν πολιτικών, δήθεν αγωνιστών: που νομίζουν ότι θα κρέμασουν την κάπα τους στην κρεμάστρα της Ιστορίας, επειδή αγωνίστηκαν, κάποτε, στα δεκαπέντε τους χρόνια. Αμ δε!

Ο αγώνας για ελευθερία και δημοκρατία δεν σταματάει στο «κάποτε», είναι διαρκής. Και αποδεικνύεται με έργα, όχι με υποκριτικά λογύδρια. Για αυτό οι αντιδράσεις των πολιτών ήταν απολύτως δικαιολογημένες, στο πνεύμα της ημέρας και εντός των δημοκρατικών ορίων. Αφού, εκτός των άλλων, η κοινωνία αιτούνταν την επιστροφή στο πολίτευμα της Δημοκρατίας και την εφαρμογή του Συντάγματος (και) από τον Πρόεδρο της Ελληνικής Δημοκρατίας. Yπενθυμίζοντάς του πως ορκίστηκε να το υπηρετεί και να το υπερασπίζεται. 

28η Οκτωβρίου: Επέτειος του ΟΧΙ

Σήμερα, 28η Οκτωβρίου, ημέρα μνήμης του Έπους των Ελλήνων του 1940, επιλέξαμε να τιμήσουμε τη μνήμη της ηρωίδας Δέσποινας Αχλαδιώτου: της «κυράς της Ρω». 

H Δέσποινα Αχλαδιώτου για 34 χρόνια, από το 1927 έως το 1961, ήταν η μοναδική μόνιμη κάτοικος της νήσου Ρω (ή Ρώγη ή Ροπή), που βρίσκεται 4 μίλια δυτικά του Καστελλόριζου. Κατά τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο, έφυγε από τη Ρω και πήγε στο Καστελόριζο για να λάβει μέρος στην αντίσταση.

Από το 1943, κάθε ημέρα, για 40 χρόνια, μέχρι το θάνατό της το Μάιο του 1982, ύψωνε την Ελληνική Σημαία υπερασπιζόμενη τον τόπο της. Είχε πει χαρακτηρίστηκα: «Τα ξερονήσια του Καστελόριζου και της Ρω τ' αγαπώ. / Έμεινα μόνη μου το 1943 στο Καστελόριζο με την τυφλή μου μάνα, όταν έφευγαν όλοι οι κάτοικοι του νησιού στη Μέση Ανατολή και στην Κύπρο. Με την Ελληνική σημαία υψωμένη και την αγάπη για την Ελλάδα βαθιά ριζωμένη μέσα μου πέρασα όλες τις κακουχίες... ...βέβαια η ζωή στη Ρω δεν είναι και τόσο ευχάριστη, αλλά νιώθεις πιο πολύ την Ελλάδα, χαμένος όπως είσαι στο πέλαγος, λίγες εκατοντάδες μέτρα από τις Τουρκικές ακτές. / Την Ελληνική Σημαία θέλω να μου τη βάλουν μαζί μου στον Τάφο.»

Η πατρίδα την τίμησε μετά το θάνατό της, στις 14 Μαΐου 1982, κηδεύοντάς την με τιμές Εθνικής ηρωίδας. Ικανοποιώντας την επιθυμία της, το φέρετρό της ήταν σκεπασμένο με την Ελληνική Σημαία.

Ήταν μια άλλη Γυναίκα, μιας άλλης Ελλάδας; Μένει να το δούμε…

Στρατηγός Μακρυγιάννης: Ο Έλληνας «blogger» και αγωνιστής της επανάστασης του 1821

Σήμερα, 25η Μαρτίου, ημέρα εορτασμού της Επανάστασης του 1821, επιλέξαμε να αφιερώσουμε την ανάρτησή μας σε μια προσωπικότητα του αγώνα για την ελευθερία: στο «συνάδελφο» Γιάννη Μακρυγιάννη…

Ο Γιώργος Σεφέρης, θέλοντας να περιγράψει την αξία του βιβλίου τού Γιάννη Μακρυγιάννη, είχε γράψει: «…είναι ο πιο σημαντικός πεζογράφος της νέας Ελληνικής Λογοτεχνίας, αν όχι ο πιο μεγάλος, γιατί έχομε τον Παπαδιαμάντη». Όμως, ο γνωστός άγνωστος Στρατηγός Μακρυγιάννης, χωρίς υπερβολή, θα μπορούσε να χαρακτηριστεί και σαν ο πρώτος και καλύτερος blogger του 1800. Ο χαρακτήρας του, καθώς και τα κίνητρα που τον οδήγησαν στην καταγραφή των Απομνημονευμάτων, προσομοιάζει πολύ με την ιδιοσυγκρασία των περισσοτέρων ιστολόγων (bloggers) – ειδικά εκείνων που εισήλθαν στην ιστολογία έχοντας μια κάποια ηλικία… Η δε αντιμετώπισή του από την τότε εξουσία –που  έτρεμε τα γραπτά του–  ήταν ανάλογη των τρόπων που μετέρχονται και οι σημερινές εξουσίες, για τους σύγχρονους ιστολόγους που «προκαλούν» με την παρρησία και τις αλήθειες τους.

1940 + 70: Ο εχθρός έγινε θεσμός, ένας αόρατος νεοφασισμός...