Συστημικοί καλικάτζαροι: λαομπαίχτες, θεσμομπαίχτες, θεομπαίχτες και τα τέσσερα καλύτερα ανέκδοτα της χρονιάς του 2011.

Ακολουθεί σύντομος σχολιασμός, για γέλια και για κλάματα, τον οποίο αφιερώνουμε αποκλειστικά σε όσους εμφορούνται από αχειραγώγητη σκέψη…

Τα τέσσερα καλύτερα ανέκδοτα της χρονιάς που φεύγει. Επιβεβαιωμένα και από τις καταγγελίες των δύο θαρραλέων οικονομικών εισαγγελέων: του Γρ. Πεπόνη και του Σπ. Μουζακίτη:

• Η ελληνική δικαιοσύνη είναι ανεξάρτητη (ανέκδοτο του γνωστού χωρατατζή Ευ. Βενιζέλου).
• Κανείς δεν παρεμβαίνει στο έργο της δικαιοσύνης (πολύ καλό ανέκδοτο του Μ. Παπαϊωάννου).
• Είμαστε όλοι ίσοι ενώπιον του νόμου (βλ. Νόμο περί ευθύνης υπουργών)
• Τα όσα καταγγέλλουν οι δύο οικονομικοί εισαγγελείς πρέπει να έρθουν στη Βουλή, για να επιληφθεί της υπόθεσης και η Επιτροπή «Θεσμών» και «Διαφάνειας» (αυτό το τελευταίο, που είναι και το καλύτερο, το ακούσαμε από τον κ. Φ. Κουβέλη).

Ανάλυση των κρυφών νοημάτων στις φαρισαϊκές δηλώσεις των συστημικών καλικατζάρων της Ελλάδας, αναφορικά με την προβληματική και αψυχολόγητη απόφαση της προφυλακίσεως του ηγουμένου της μονής Βατοπαιδίου, Εφραίμ. Δείτε τις εικόνες που ακολουθούν:

Προφυλάκιση Εφραίμ: Ο εκθεατρισμός της «δικαιοσύνης», των δύο μέτρων και δύο σταθμών

Η απόφαση της προφυλακίσεως του ηγουμένου της μονής Βατοπεδίου Εφραίμ δεν ξαφνιάζει, εκνευρίζει θεοσεβείς και μη: Όλους όσους είναι απαλλαγμένοι από την εκτυφλωτική εμπάθεια κατά κληρικών, μοναχών, θρησκείας κι έχουν ανεπτυγμένη την κοινή περί δικαίου συνείδηση.

(κάντε κλικ πάνω στην εικόνα για μεγέθυνση) 

Το σκεπτικό της ανακρίτριας: ότι ο ηγούμενος Εφραίμ είναι ύποπτος τέλεσης νέων κακουργηματικών πράξεων, είναι εξωφρενικά αβάσιμο και για αυτό ο σεβασμός αυτής της απόφασης της ελληνικής «δικαιοσύνης» δεν μπορεί να θωρηθεί δεδομένος a priori.

Η δημοκοπία των διαπλεκόμενων βαρόνων των ΜΜ“Ε” και των ατιμώρητων κλεφτών πολιτικατζήδων είναι φυσικό να έχει μολύνει ορισμένους εγκεφάλους ανθρώπων με περιορισμένη κριτική ικανότητα. Όμως, είναι θλιβερή η διαπίστωση ότι και η ελληνική δικαιοσύνη απροκάλυπτα πλέον ενεργεί ως πρωτόσχολος μαθητής, του συστήματος που κατέστρεψε την Ελλάδα, εφαρμόζοντας δύο μέτρα και δύο σταθμά στις αποφάσεις της.

Στην προκειμένη περίπτωση έχουμε αποκορύφωμα της πρόκλησης, που φτάνει στα όρια του εμπαιγμού της νοημοσύνης των πολιτών. Από τη μια ο τέως εισαγγελέας Σανιδάς έκανε τα πάντα επί των ημερών του για να μην καταλογιστούν ευθύνες σε πολιτικά πρόσωπα (Ερώτ.: Διαπράττοντας κατάχρηση εξουσίας;) και από την άλλη έχουμε σήμερα την απόφαση για προφυλάκιση ενός αγιορείτη και μάλιστα όλως τυχαίως(;) χριστουγεννιάτικα, χωρίς κανένα νομικό έρεισμα που να δικαιολογεί την απόφαση αυτή.

Όχι αδικαιολόγητα, εξαιτίας του χρονικού συμβολισμού, θα μπορούσε να υποθέσει κανείς ότι στο πρόσωπο του γέροντα Εφραίμ κάποιοι θεοβλαβείς επιδιώκουν, εκτός από τη διαπόμπευση του ιδίου του Εφραίμ, την αναστάτωση του πληρώματος των πιστών της Χριστιανικής Εκκλησίας, τούτες τις άγιες ημέρες που η Ορθόδοξη Χριστιανοσύνη εορτάζει τη γέννηση του Σωτήρα Χριστού.

Θεόδωρος Πάγκαλος: Μαλάκες, μαζί τα φάγαμε (ΒΙΝΤΕΟ)

Εκτός από τους συνετούς – τους ψυχικά και νοητικά συγκροτημένους, στη συγγραφή κειμένων (ακόμα και ολόκληρων βιβλίων) δύναται να επιδοθούν και άνθρωποι που το σωματικό τους έρμα είναι αντιστρόφως ανάλογο των ηθικών αρχών.

Που μπορεί να είναι νοητικά ανερμάτιστοι και ψυχικά διαταραγμένοι, δεδομένου ότι οι ψυχοθεραπευτές συστήνουν το γράψιμο ως μια αποτελεσματική μέθοδο ψυχοθεραπείας.

Αρκετές από τις ψυχικές διαταραχές που επηρεάζουν δυσμενώς την ανθρώπινη συμπεριφορά οφείλονται σε αγχογώνους παράγοντες του περιβάλλοντος.

Για παράδειγμα:

• Το άγχος για την αποδεδειγμένη αποτυχία και επαγγελματική ανεπάρκεια.
• Τα διάφορα συμπλέγματα, λόγο χαμηλής αυτοεκτίμησης – αυτοσεβασμού.
• Η άρνηση της πραγματικότητας που υπαγορεύει η Ιστορία και η κοινωνία.
• Η «γιαουρτοφοβία», η «μπουγελοφοβία», η «ντοματοφοβία», η «γιουχοφοβία», η «αυγομελατοφοβία», «καρπαζιφοβία» (σημ.: φόβος της καρπαζιάς) μπορεί να οδηγήσουν κάποιο άτομο (ειδικά πολιτικό ή δημοσιογράφο) σε βαριάς μορφής «ΣΥ.ΡΙ.ΖΑ-ϊκό  ιδεασμό» και «τσιπροφοβία». Όπου ο ασθενής φαντασιώνεται ότι καταδιώκεται και απειλείται –οπουδήποτε– από οπαδούς ενός και μόνο συγκεκριμένου αντιπάλου κόμματος.

Ίσως το παραπάνω σκεπτικό να απαντάει στο ερώτημα: γιατί αποφάσισε ο Αντιπρόεδρος της Κυβέρνησης να συγγράψει βιβλίο με αφορμή τη φράση που ξεστόμισε μέσα στη Βουλή: «Τα φάγαμε όλοι μαζί», που είναι ευρύτερα γνωστή ως: «Μαζί τα φάγαμε».

Αλέξανδρε Γρηγορόπουλε, θα ξεχαστείς…

Ας το πούμε "ποίημα". Έτσι μου ήρθε, έτσι το έγραψα... Ελπίζω ο ποιητής να με συγχωρέσει.

Θα ξεχαστείς γιατί ήσουν χαρά.
Θα ξεχαστείς γιατί ήσουν παιδί.
Δεν ήσουν «άστρο» της TV.

Θα ξεχαστείς γιατί ήσουν ονειροπόλος.
Θα ξεχαστείς γιατί ήσουν τολμηρός.
Γιατί δεν ήσουν δικός μου αδελφός.

Θα ξεχαστείς γιατί ήσουν το μέλλον.
Θα ξεχαστείς γιατί ήσουν «θρασύς».
Δεν ήσουν κόλακας «αυλής».

Θα ξεχαστείς γιατί ήσουν γεμάτος νιάτα.
Θα ξεχαστείς γιατί ήσουν «αναρχικός».
Γιατί δεν ήσουν της διαπλοκής συναυτουργός.

Χαράτσι Βενιζέλου

Η αλήθεια είναι ότι μέχρι τώρα δεν ασχοληθήκαμε όσο θα έπρεπε με την περίπτωση του «πολιτικού» ανδρός, που ακούει στο όνομα Ε. Βενιζέλος. Ήρθε η ώρα του…

(κάντε κλικ πάνω στην εικόνα για μεγέθυνση) 

Ο Ε. Βενιζέλος λοιπόν, είναι αυτή τη στιγμή ο πιο ανάλγητος εισπράκτορας της κατοχικής τρόικας – φέρει τυπικά τον τίτλο του «Υπουργού Οικονομικών». Οι φορολογικές «ευρεσιτεχνίες» τού Παπακωνσταντίνου ωχριούν μπροστά στου Βενιζέλου. Το τραγικό εφεύρημά του: το χαράτσι ηλεκτροδότησης ή ΧΑΡΑΤΣΙ ΒΕΝΙΖΕΛΟΥ,  αποτελεί παγκόσμια πατέντα, που δεν σκέφτηκαν να εφαρμόσουν ούτε οι πιο στυγνοί δικτάτορες στους λαούς τους.

Κι όμως στη «δημοκρατική»  Ελλάδα του 2011, ένας «συνταγματολόγος», που οι παπαγάλοι των ΜΜΕ έχουν χαρακτηρίσει ως «διαπρεπή», σκέφτηκε και εφάρμοσε ένα τόσο αντικοινωνικό και απάνθρωπο και αντισυνταγματικό* μέτρο. Που παραβιάζει επίσης και το ενωσιακό δίκαιο. Εκτός αν ο «κ.» Βενιζέλος αγνοεί τα κεφάλαια του Συντάγματος που προστατεύουν τα ατομικά και κοινωνικά δικαιώματα των πολιτών.

Για να γίνει κατανοητό το μέγεθος του πολιτικού ατοπήματος του ανδρός θα εξηγήσουμε παρακάτω τι είναι το ηλεκτρικό ρεύμα για τον πολιτισμό μας. Δηλαδή θα περιγράψουμε τα αυτονόητα, γιατί δυστυχώς σε αυτή τη χώρα φαίνεται να περισσεύει η ανοησία σε ορισμένους καρα-κομματισμένους «συμπολίτες» μας οι οποίοι δείχνουν κατανόηση σε όλους τους κυβερνητικούς εξωφρενισμούς.

Το "Πολυτεχνείο" των "Αγανακτισμένων" μάχεται υπέρ του Συντάγματος

Στον απόηχο της γιορτής του Πολυτεχνείου, επιδιώκοντας να καταδείξουμε τη φάρσα της Ιστορίας, «διαπλέξαμε», στο βίντεο της ανάρτησης, τα συνθήματα και τα συναισθήματα των αχρονικών αγωνιστών της δημοκρατίας – του τότε με το τώρα (και αντιστρόφως).

Στην ιστορική καμπή που διανύουμε δεν είναι καιρός για επανάπαυση. Όλοι οφείλουν να επαγρυπνούν. Διότι το χειρότερο που μπορεί να πάθει η κοινωνία είναι να αρχίσει να συνηθίζει τις αλυσίδες της Διαβολικής Νέας Τυραννίας. Να πιστέψει τις παρελκυστικές ψευτιές εκείνων  που απροκάλυπτα φαλκιδεύουν –τον κορυφαίο θεσμό του κράτους–, το Σύνταγμα της Ελλάδας.

Η  προσβολή του Συντάγματος δεν έχει τύχει μέχρι στιγμής της δέουσας προσοχής από το σύνολο των πολιτών. Ίσως γιατί οι περισσότεροι το θεωρούν δεδομένο θεσμό, αγνοώντας ότι είναι μια από τις σημαντικότερες πολιτειακές κατακτήσεις των τελευταίων δύο αιώνων της προηγούμενης χιλιετίας μετά Χριστόν. Το Σύνταγμα είναι το σύμβολο της νίκης κατά των φεουδαρχικών εξουσιών του μεσαίωνα και των απολυταρχιών - μοναρχιών που τις αντικατέστησαν. Είναι το θεμελιώδες «καταστατικό» του σύγχρονου «συνταγματικού κράτους» που περιορίζει και οριοθετεί δια των νόμων του την κρατική εξουσία και τη θέλησή της. Το Σύνταγμα είναι αυτό που νομιμοποιεί κάθε πράξη των φορέων τού κράτους και εξασφαλίζει ταυτόχρονα την κρατική κυριαρχία, εντός και εκτός του κράτους.

Το πολυτεχνείο ζει. Η «γενιά του Πολυτεχνείου» μας άφησε χρόνους.

Είναι μερικές φορές που η ανάρτηση από μόνη της επιλέγει τον χρόνο και τον τόπο ολοκλήρωσής της. Έτσι, το βίντεο που θα αναρτιόνταν κανονικά εδώ, θα το δείτε στην επόμενη ανάρτηση (βλ. ακριβώς πάνω).

Παραπέμπουμε επίσης στο κείμενο που γράψαμε στις 17 Νοεμβρίου του 2009, με τίτλο:"Εδώ Πολυτεχνείο ή εκεί Πολυτεχνείο;"

ΟΧΙ στην ψήφο εμπιστοσύνης. Ο διορισμός του πρωθυπουργού είναι παράνομος. Σεβασμός στο Σύνταγμα της Ελλάδας!

Έχουν γράψει και άλλοι ιστολόγοι, γράφουμε κι εμείς για να εμπεδωθεί το μέγεθος του εμπαιγμού. Το θέμα είναι πολύ σοβαρό, το Σύνταγμα έχει γίνει κουρέλι!

Σύντομη αναδρομή:

Ο Γ. Α. Παπανδρέου, κατηγορείται για παραβιάσεις βασικών άρθρων του Συντάγματος της Ελλάδας, που διέπραξε όσο ήταν πρωθυπουργός. Η κύρια αιτία των παραβιάσεων αυτών ήταν (και είναι) η παράνομη αποδοχή και εφαρμογή από την κυβέρνησή του τού Μνημονίου και της Δανειακής Σύμβασης, που αμφότερα περιέχουν απαράδεκτες και αντισυνταγματικές αξιώσεις στους όρους τους, που εναντιώνονται στα συμφέροντα της χώρας και προσβάλλουν την ελληνική κοινωνία.

Για αυτές τις αντιδημοκρατικές και παράνομες πρακτικές του, αλλά και για το γεγονός ότι δεν υπερασπίστηκε, ως όφειλε, την ακεραιότητα της χώρας έχει μηνυθεί από αρκετούς ενεργούς πολίτες. Μάλιστα, ένας εξ αυτών, ο χειρούργος - ογκολόγος κ. Δημήτρης Αντωνίου τον έχει μηνύσει με τη βάσιμη κατηγορία της εσχάτης προδοσίας.

Εκτός από τις προαναφερόμενες ενέργειες, αγανακτισμένοι πολίτες σε όλη την Ελλάδα διαδήλωναν και διαδηλώνουν την αντίθεσή τους στο Μνημόνιο («Πάρτε το Μνημόνιο και φύγετε από εδώ. Ουστ!») και στους άδικους, παράλογους και αντισυνταγματικούς νόμους που το συνοδεύουν, έτσι ώστε να αποκατασταθεί η δημοκρατική νομιμότητα.

 (κάντε κλικ πάνω στην εικόνα για μεγέθυνση) 

Η σημερινή κατάσταση:

Ενώ οι αγώνες του λαού κατάφεραν τελικά να οδηγήσουν σε παραίτηση τον Παπανδρέου και την Κυβέρνησή του. Αυτό που ακολούθησε είναι το λιγότερο εξοργιστικό. Παραδόξως, προέκυψε «Κυβέρνηση Συνεργασίας» με πρωθυπουργό ένα πρόσωπο που δεν είναι πολιτικός (κατά δήλωσή του) και κυρίως ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΕΚΛΕΓΕΙ βουλευτής, όπως ρητά απαιτείται από τις ανάλογες διατάξεις του Συντάγματος (βλ. Σύνταγμα της Ελλάδας, άρθρ. 37 και 38). Επαναλαμβάνουμε, στο Σύνταγμα προβλέπεται ότι πρωθυπουργός της χώρας μπορεί να γίνει μόνο ένας ή μία εκ των εκλεγμένων βουλευτών του κοινοβουλίου.

Η άποψη του πολίτη...

Ο Παπαχελάς περπατάει στο πεζοδρόμιο, ο Πρετεντέρης περπατάει στο πεζοδρόμιο, ο Τσίμας περπατάει κι αυτός στο πεζοδρόμιο, η Τρέμη – στο πεζοδρόμιο κι αυτή… Από εκεί, λένε, ότι μας μεταφέρουν τις απόψεις και τις ερωτήσεις της κοινής γνώμης. Μα, εάν όλοι αυτοί κυκλοφορούν στο πεζοδρόμιο του λαού, τότε εγώ μάλλον κυκλοφορώ στο Ecali Club, για αυτό δεν έτυχε να συναντηθούμε…

Τέλος πάντων. Ενόψει της ψήφου εμπιστοσύνης στην, επιβαλλόμενη από τους ξένους «εταίρους», κυβέρνηση Παπαδήμου θα σας μεταφέρω έναν χαρακτηριστικό διάλογο μεταξύ δύο Ελλήνων (μέσα σε ένα σαντουιτσάδικο), που αφορούσε την περιβόητη κυβέρνηση συνεργασίας (των τριών κομμάτων: ΠΑΣΟΚ, ΝΔ και ΛΑ.Ο.Σ.).

Νέος Πρωθυπουργός, ο Λουκάς Παπαδήμος. Άντε, καλό βόλι...

Τελικά, ο Λουκάς Παπαδήμος είναι ο νέος πρωθυπουργός της Ελλάδας. Καθηγητής, τεχνοκράτης, τραπεζίτης, άνθρωπος με διασυνδέσεις στο εξωτερικό. Όμως αυτό που πρέπει να αποδείξει είναι αν έχει διασύνδεση με την κοινωνία και την πραγματικότητα που της διαμόρφωσαν οι προκάτοχοί του (σημ.: που θα λογοδοτήσουν για αυτό). Ή έρχεται ως εντολοδόχος εκτελεστής, για να δώσει τη χαριστική βολή στους πολίτες…;

Μέχρι σήμερα είχαμε «πολιτικούς» που υπηρετούσαν τους τραπεζίτες, λέτε από σήμερα και εμπρός να έχουμε έναν τραπεζίτη που θα υπηρετήσει την πόλη; Δύσκολο.

(κάντε κλικ πάνω στην εικόνα για μεγέθυνση) 

Η τοποθέτηση ενός τραπεζίτη στο ύπατο αξίωμα της χώρας, έλλειψη κάποιου καταλληλότερου είναι ένας συμβολισμός που δεν πρέπει να περάσει απαρατήρητος. Αν αυτός ο συμβολισμός υποδηλώνει τη λογιστικοποίηση της πολιτικής, τότε αυτό είναι πάρα πολύ ανησυχητικό για το μέλλον του κοινωνικού κράτους.

Ο νέος πρωθυπουργός οφείλει να είναι υπάκουος στο Σύνταγμα των Ελλήνων. Να υπερασπιστεί την εθνική ανεξαρτησία της χώρας. Να σταματήσει το ξεπούλημά της. Να υπηρετήσει τα εθνικά συμφέροντα, όπως κάνουν οι Μέρκελ και Σαρκοζί για τα δικά τους κράτη.
 

Όλος ο κόσμος προσεύχεται στο Θεό, και ο Θεός… στον Chuck Norris

Προσπαθούμε, για να μην χάσουμε το χιούμορ μας... Η πολιτική κατάσταση των τελευταίων ημερών ανάγκασε ακόμα και τους παρουσιαστές των ειδήσεων να επικαλούνται το Θεό. Μόνο με έναν τρόπο μπορεί να περιγραφεί αυτός ο παραλογισμός που ζούμε στην Ελλάδα: Όλος ο κόσμος προσεύχεται στο Θεό, και ο Θεός… στον Τσακ Νόρις.

Η Ελλάδα δεν ψάχνει πρωθυπουργό, αλλά τον ΕΚΤΕΛΕΣΤΗ της...

Μέχρι σήμερα ονομάζαμε κατοχική την κυβέρνηση του Παπανδρέου, όμως στην πραγματικότητα αυτή ήταν μια κυβέρνηση που είχε όλα τα χαρακτηριστικά της τυραννίας, έως το άδοξο τέλος της. Στο οποίο συνέβαλαν καθοριστικά τα γεγονότα των αντιδράσεων των ελλήνων πολιτών, ειδικά την ημέρα της 28ης Οκτωβρίου – ημέρα Εθνικής εορτής του ΟΧΙ: στο φασισμό και το ναζισμό.

Καθαρά κατοχική και διορισμένη θα είναι η μεταβατική(;) «Κυβέρνηση Σωτηρίας» που θα προκύψει τώρα, κάτω από τις πιέσεις και τους απίστευτους εκβιασμούς του γαλλογερμανικού άξονα και της τρόικας. Αφού η δήθεν υποστήριξή της από ορισμένα κόμματα εντός της βουλής δεν είναι ελεύθερη δημοκρατική επιλογή, αλλά αποτέλεσμα της επικοινωνιακής χειραγώγησης των Ευρωπαίων «εταίρων». Διότι οι αρχηγοί των κομμάτων αυτών σέρνονται για να τη συνδράμουν υπό το κράτος του φόβου της εξόδου της Ελλάδας από την ΟΝΕ ή/και από την ΕΕ, σε περίπτωση πτώχευσης. Αυτό το εκβιαστικό δίλημμα της τρόικας –αν και αβάσιμο, καθώς δεν προβλέπεται τρόπος εξόδου μιας χώρας από την ΟΝΕ–, είναι και το μοναδικό μη πολιτικό και μη πειστικό επιχείρημά τους.

Στην κυριολεξία η δημοκρατία στην Ελλάδα βρίσκεται σε ομηρία. Η «Κυβέρνηση Σωτηρίας» δεν θα έχει πρωθυπουργό, θα έχει ΕΚΤΕΛΕΣΤΗ… Κάτω από αυτές τις συνθήκες δεν μπορούν να γίνουν ούτε Εθνικές Εκλογές. Αυτές δεν είναι πολιτικές συνθήκες ανεπτυγμένης χώρας. Ούτε ελεύθερης χώρας. Ούτε χώρας μέλους της ΕΕ. Οι ευθύνες των «εταίρων» είναι τεράστιες! 

Euro-hypocrites (ευρο-υποκριτές)

Οι κυρίαρχες πολιτικές ηγεσίες στην Ευρώπη δείχνουν αφάνταστη υποκρισία κατά της Ελλάδας. Λες και δεν φέρουν καμία ευθύνη για το αδιέξοδο στο οποίο οδήγησαν μια χώρα μέλος της Ευρωπαϊκής Ένωσης και της ΟΝΕ. Ο Πρωθυπουργός, Γ. Παπανδρέου και η κυβέρνησή του, ενεργώντας ως πειθήνια όργανα, προσπάθησαν να εφαρμόσουν όλους τους παραλογισμούς, τις αδικίες και τις προσβλητικές και αντισυνταγματικές αξιώσεις των «εταίρων». Και το αποτέλεσμα είναι η Ελλάδα να οδηγείται σήμερα στην καταστροφή.   

Πρωτίστως η Γερμανία και  δευτερεύοντος η Γαλλία, πρέπει να αναλογιστούν τις ευθύνες τους και να πάψουν να συμπεριφέρονται ως κατακτητές της Ευρώπης και της Ελλάδας. Η ΕΕ δεν τους ανήκει. Η Ελλάδα είναι ισότιμο μέλος τους. Οφείλουν να σεβαστούν την Ιστορία της και την κοινωνία της.

Η Ελλάδα μέχρι τώρα έκανε ό,τι της υπαγορεύτηκε. Οι Έλληνες πολίτες δεν είναι σαν την πολιτική τους ηγεσία. Δεν θα ανεχθούν περαιτέρω προσβολές. Δεν θα ανεχθούν το φασισμό, το ρατσισμό και το βαρβαρισμό που αναφύεται εντός της Ευρώπης, εναντίον τους. Η δραματοποίηση και οι εκβιασμοί για την υπογραφή των μνημονίων είναι ένδειξη ότι υπάρχει πλεκτάνη κατά της Ελλάδας. Τα θεσμικά όργανα της ΕΕ ενεργούν ως κοινοί τοκογλύφοι, που θέλουν να υφαρπάξουν τον πλούτο μιας άλλης χώρας μέλους.

Δημοψήφισμα, το τελευταίο κόλπο του αριβίστα

(κάντε κλικ πάνω στην εικόνα για μεγέθυνση)

Ο Γ. Παπανδρέου, με το Δημοψήφισμα που προτείνει δεν επιδιώκει απλώς να παραμείνει στην εξουσία, θέλει να παγιδεύσει την κοινωνία. Θέλει να φορτώσει όλη την ευθύνη της αναπόφευκτης πτώχευσης στους Έλληνες πολίτες. Το δημοψήφισμα είναι το μεγάλο κόλπο για να νομιμοποιήσει τα παράνομα μνημόνια και να γλυτώσει τη λογοδοσία για τις αποτυχίες του. Για να αποποιηθεί την προδοσία της χώρας.

Ό,τι και αν απαντήσει ο ελληνικός λαός στο υποτιθέμενο δημοψήφισμα θα καταλογιστεί εναντίον του: Αν οι πολίτες ψηφίσουν «ΟΧΙ», η πτώχευση θα χρεωθεί αμέσως σε αυτούς, όχι στον πραγματικό υπαίτιο. Αν οι πολίτες ψηφίσουν «ΝΑΙ», θα πρέπει να αποδεχτούν χωρίς αντιρρήσεις τη συνταγή της καταστροφής που απαιτούν οι τροϊκανοί, να ζήσουν ως δούλοι για αρκετές δεκαετίες. Σε αυτή την περίπτωση, όταν επέλθει -μοιραία- η πτώχευση, κανείς από όσους έλαβαν μέρος στο δημοψήφισμα δεν θα μπορεί να απαιτήσει την παραπομπή σε ειδικό δικαστήριο των πολιτικών υπευθύνων, γιατί θα έχει ψηφίσει υπέρ των παράνομων συμβάσεών τους…

Δεν ματαιώθηκαν οι παρελάσεις, ματαιώθηκε η πολιτική υποκρισία!

Πολύς λόγος έγινε για τις κινητοποιήσεις των πολιτών, ανήμερα της εθνικής επετείου του «ΟΧΙ». Κάποιοι βιάστηκαν να τις επικρίνουν, χωρίς προηγουμένως να αναλογιστούν την ουσία του εορτασμού και του νοήματος που περιέχεται στη λέξη «ΟΧΙ», που σηματοδότησε την αρχή του αγώνα κατά του φασισμού και του ναζισμού το 1940. Οι συστημικοί πατερναλιστές (δηλ. πολιτικοί και δημοσιογράφοι των ΜΜ“Ε”), ξεσπάθωσαν πάλι εναντίον του λαού. Υβρίζοντας και καθυβρίζοντας τους αγανακτισμένους, που δήθεν προσέβαλαν τους δήθεν πολιτικούς θεσμούς, μιας δήθεν δημοκρατίας, δήθεν πολιτικών, δήθεν αγωνιστών: που νομίζουν ότι θα κρέμασουν την κάπα τους στην κρεμάστρα της Ιστορίας, επειδή αγωνίστηκαν, κάποτε, στα δεκαπέντε τους χρόνια. Αμ δε!

Ο αγώνας για ελευθερία και δημοκρατία δεν σταματάει στο «κάποτε», είναι διαρκής. Και αποδεικνύεται με έργα, όχι με υποκριτικά λογύδρια. Για αυτό οι αντιδράσεις των πολιτών ήταν απολύτως δικαιολογημένες, στο πνεύμα της ημέρας και εντός των δημοκρατικών ορίων. Αφού, εκτός των άλλων, η κοινωνία αιτούνταν την επιστροφή στο πολίτευμα της Δημοκρατίας και την εφαρμογή του Συντάγματος (και) από τον Πρόεδρο της Ελληνικής Δημοκρατίας. Yπενθυμίζοντάς του πως ορκίστηκε να το υπηρετεί και να το υπερασπίζεται. 

28η Οκτωβρίου: Επέτειος του ΟΧΙ

Σήμερα, 28η Οκτωβρίου, ημέρα μνήμης του Έπους των Ελλήνων του 1940, επιλέξαμε να τιμήσουμε τη μνήμη της ηρωίδας Δέσποινας Αχλαδιώτου: της «κυράς της Ρω». 

H Δέσποινα Αχλαδιώτου για 34 χρόνια, από το 1927 έως το 1961, ήταν η μοναδική μόνιμη κάτοικος της νήσου Ρω (ή Ρώγη ή Ροπή), που βρίσκεται 4 μίλια δυτικά του Καστελλόριζου. Κατά τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο, έφυγε από τη Ρω και πήγε στο Καστελόριζο για να λάβει μέρος στην αντίσταση.

Από το 1943, κάθε ημέρα, για 40 χρόνια, μέχρι το θάνατό της το Μάιο του 1982, ύψωνε την Ελληνική Σημαία υπερασπιζόμενη τον τόπο της. Είχε πει χαρακτηρίστηκα: «Τα ξερονήσια του Καστελόριζου και της Ρω τ' αγαπώ. / Έμεινα μόνη μου το 1943 στο Καστελόριζο με την τυφλή μου μάνα, όταν έφευγαν όλοι οι κάτοικοι του νησιού στη Μέση Ανατολή και στην Κύπρο. Με την Ελληνική σημαία υψωμένη και την αγάπη για την Ελλάδα βαθιά ριζωμένη μέσα μου πέρασα όλες τις κακουχίες... ...βέβαια η ζωή στη Ρω δεν είναι και τόσο ευχάριστη, αλλά νιώθεις πιο πολύ την Ελλάδα, χαμένος όπως είσαι στο πέλαγος, λίγες εκατοντάδες μέτρα από τις Τουρκικές ακτές. / Την Ελληνική Σημαία θέλω να μου τη βάλουν μαζί μου στον Τάφο.»

Η πατρίδα την τίμησε μετά το θάνατό της, στις 14 Μαΐου 1982, κηδεύοντάς την με τιμές Εθνικής ηρωίδας. Ικανοποιώντας την επιθυμία της, το φέρετρό της ήταν σκεπασμένο με την Ελληνική Σημαία.

Ήταν μια άλλη Γυναίκα, μιας άλλης Ελλάδας; Μένει να το δούμε…

ΟΧΙ στην Προδοσία!

(κάντε κλικ πάνω στην εικόνα για μεγέθυνση)

Δυστυχισμένε μου λαέ καλέ και αγαπημένε.
Πάντα ευκολόπιστε και πάντα προδομένε.

(Διονύσιος Σολωμός, 1797-1857, Εθνικός Ποιητής)

------------

Η εικόνα χωρίς κίνηση εδώ

Η δελφινοτρόικα του ΠΑΣΟΚΟΜΑΤΡΙΞ...

(κλικ πάνω στην εικόνα για να δείτε ολόκληρη την αφίσα)

Δεν φτάνει που έχουμε την τοκογλυφοτρόικα πάνω από το κεφάλι μας, μας προέκυψε και η δελφινοτρόικα  του ΠΑΣΟΚΟΜΑΤΡΙΞ: ο Νίο Ραγκούσης, η Τρίνιτυ Διαμαντοπούλου και ο Μορφέας Λαβέρδος, «έγραψαν» πάλι! (ή καλύτερα, μας «έγραψαν»…)

Πραγματικά, η περίπτωση αυτού του κυβερνητικού θιάσου μας έχει αφήσει άναυδους. Πλέον, στην κυριολεξία έχουμε να κάνουμε με κυβέρνηση τρεις λαλούν και δυο χορεύουν (πάντα, στους ρυθμούς της τοκογλυφοτρόικας).

Αυτό δεν ήταν επιστολή (βλ. παρακάτω), ήταν πιστόλι στον κρόταφο της κοινωνίας και των «συντρόφων» τους. «ΠΑΣΟΚ ή χάος», το δίλημμα!  Κατά τα άλλα, έκθεση ιδεών: εκτός θέματος, εκτός ελληνικής πραγματικότητας, εκτός λογικότητας και κυρίως εκτός δημοκρατικότητας και εκτός αληθείας. Οι άνθρωποι, απέδειξαν ότι βρίσκονται στο δικό τους κόσμο: στο ΠΑΣΟΚΟΜΑΤΡΙΞ – μια παραμορφωτική εικονική πραγματικότητα.

Στο κείμενό τους βλέπουμε για άλλη μια φορά ότι, μέσα από απειλές και φοβέρες, επιχειρείται ο διχασμός της κοινωνίας και η πολιτική εκβίαση για την ψήφιση του πολυνομοσχεδίου – έτσι το λένε τώρα το νέο αντισυνταγματικό κουρελόχαρτο του τυράννου. Οι τρεις τους, ασκώντας «Πεφωτισμένη Δεσποτεία», υποτιμούν απροκάλυπτα την κρίση των βουλευτών του ΠΑΣΟΚ και των πολιτών. Γράφουν λες και είναι οι μόνοι που έχουν το σπάνιο χάρισμα να αντιλαμβάνονται πλήρως την πραγματικότητα. Όμως, στο γραπτό τους φαίνεται ότι έχουν αποκοπεί πλήρως από αυτήν.

Ελλείψει πολιτικών επιχειρημάτων, όντας σε αδιέξοδο, κατέφυγαν –για πολλοστή φορά– στα ψέματα, στη δραματοποίηση, στο «διαίρει και βασίλευε» και την τρομοκράτηση: Δεν υπήρξε ούτε μία φορά, από την αρχή της «κρίσης», που να μην απειλήθηκαν οι πάντες προκειμένου να ψηφιστούν οι παράνομοι νόμοι τους.

Όμως, οι απειλές σε αυτό το κείμενο γράφτηκαν με τρεμάμενο χέρι και πρόσωπο κάθιδρο…

Ο Σαμαράς, ο Παπανδρέου, ο Βενιζέλος και το κούρεμα (haircut)…

Ο Καζάκης (οικονομολόγος – αναλυτής – αρθογράφος) είναι αιθεροβάμων, μην τον ακούτε μας λένε οι παπαγάλοι που υπερασπίζονται το αποτυχημένο αποικιοκρατικό μνημόνιο. Όμως,  πόσο ρεαλιστικοί ήταν οι στόχοι των «σοβαρών» οικονομολόγων της τρόικας, που δήθεν είχαν επίγνωση της Ελληνικής πραγματικότητας; Ήταν τόσο ρεαλιστικοί, που πλέον είναι αναπόφευκτο το «haircut» του δυσθεώρητου χρέους. Αυτού του χρέους που αρχίζει να το απεχθάνεται ακόμα και η Ευρώπη.

(κάντε κλικ πάνω στην εικόνα για μεγέθυνση)

Οι «ευφυείς» τεχνοκράτες, λοιπόν, περίμεναν από ένα «κράτος»  που το κατάντησαν μπουρδέλο κανονικό –με τσάτσες, νταβατζήδες και πουτ@νες– οι εναλλασσόμενες δικομματικές κυβερνήσεις των τελευταίων δεκαετιών (ειδικά από το ’80 και μετά), να ευπρεπιστεί δημοσιονομικά μέσα σε μόλις τρία χρόνια. Πολύ ρεαλιστικό, δεν το βρίσκετε;

Κοινωνία αιχμάλωτη, δουλοπρεπών λαοπλάνων

Τις προάλλες, ο κ. Βενιζέλος (εντολοδόχος ταμίας των δανειστών μας), στην έκτατη συνέντευξή του με αφορμή την είδηση καθυστέρησης της 6ης δόσης της οικονομικής «βοήθειας» είπε, κοντολογίς, ότι εναπόκειται στους πολίτες να εφαρμόσουν τις αποφάσεις της κυβερνητικής κλίκας (που ψηφίζονται κάθε λίγο και λιγάκι), προκειμένου να πιστοποιηθεί η μακροπρόθεσμη βιωσιμότητα του χρέους. Τα ίδια επανέλαβε και χθες στον κυβερνητικό δημοσιογράφο του «μεγάλου» κυβερνητικού καναλιού: Αν οι Έλληνες βγάλουν ασπροπρόσωπους: την κατοχική τροϊκανή διοίκηση και τους εδώ εντολοδότες της, μόνο τότε οι «εταίροι» θα μας «βοηθούν» χωρίς να μας ταλαιπωρούν με εξευτελιστικά καψόνια.

Αναντίλεκτα, η ελληνική κοινωνία είναι αιχμάλωτη! Είναι πασιφανές, η πολιτική και κοινωνική ζωή στην Ελλάδα θα ταλανίζεται από τους ωμούς εκβιασμούς των εξωθεσμικών κέντρων, μέχρι το τέλος. Για το οποίο δεν έχει οριστεί συγκεκριμένη ημερομηνία από μέρους των «εταίρων». Και όταν, αναπόφευκτα, θα έρθει κάποτε το «τέλος», η χώρα θα είναι οικονομικά κατεστραμμένη στο σύνολό της: Κράτος και ιδιώτες.  Τότε θα είναι πολύ αργά για ξεσηκωμούς.

Αυτό που εναπόκειται στους πολίτες δεν είναι να εφαρμόσουν τις αποτυχημένες και αντισυνταγματικές συμφωνίες των εξωθεσμικών τεχνοκρατών. Το αντίθετο, οφείλουν τώρα να βάλουν τέλος στο μαρτύριο. Ανατρέποντας τους αισχρούς δημοκόπους που συνεχίσουν να παραπλανούν την κοινή γνώμη, άλλοτε με παρελκυστικές δικαιολογίες ή φοβέρες και άλλοτε με παρελκυστικές υποσχέσεις μελλοντικής «ανάταξης». Ενώ οδηγούν συνολικά τη χώρα σε «ελεγχόμενη/ επιλεκτική/ συντεταγμένη καταστροφή»! 

Δημοσιογραφικός φαρισαϊσμός κατά του νεκρού Steve Jobs

Ενόψει της «κινεζοποίησης» των μισθών και των συνθηκών εργασίας, στη χώρα μας και στην υπόλοιπη Ευρώπη, οφείλαμε να βάλουμε  κάποιους δημοσιογράφους στη θέση τους. Αποκαθιστώντας την αλήθεια, την οποία ανακάτεψαν με την πένα ή το πληκτρολόγιό τους, σε άρθρα που δημοσιεύτηκαν και αναδημοσιεύτηκαν (άκριτα) στο Διαδίκτυο...

«Δημοσιογράφος είναι αυτός που, εκ των υστέρων, ξέρει τα πάντα εκ των προτέρων» είχε πει ο Karl Kraus. Τούτη η ρήση, μαζί με την ακροτελεύτια, θαρρείς πως γράφτηκε για να ενισχύσει τον αντίλογο που απαντάει στους επικριτές των νεκρολογίων για το Steve Jobs.

Όταν η αδαημοσύνη συναντά την κακοτροπία (=απαιδευσία, κακή αγωγή), τότε η ασυναρτησία μπορεί να θεωρηθεί επιχείρημα στο βαρύ –μέχρι προσβολής νεκρού– κατηγορητήριο εναντίον ενός «συγχωρεμένου» (κι όχι αγιοποιημένου ανθρώπου). Μάλιστα, πριν καν τελειώσει το νεκρόδειπνο…

Δεν κατάλαβαν τα κείμενα οι αδαής, ή έτσι προσποιούνται: Δεν κατάλαβαν ότι ο θαυμασμός και η αναγνώριση αφορούσαν το όραμα της νιότης, ενός εκ των πρωτοπόρων της υψηλής τεχνολογίας. Για έναν και μόνο λόγο, γιατί αυτή η «τρελή» ιδέα της νιότης έμελε να καθορήσει τη μορφή ενός νέου είδους υπολογιστή (το 1977): του «Προσωπικού Υπολογιστή» (Personal Computer ή PC), που οδήγησε με τη σειρά του στην «Πληροφορική Επανάσταση», που άλλαξε ριζικά τη δομή της «Βιομηχανικής Κοινωνίας», κατευθύνοντας τη μετεξέλιξή της στην «Κοινωνία των Πληροφοριών» (Information Society).

Στην παραπάνω φωτογραφία, βλέπετε τον Apple II, 
τον πρώτο προσωπικό υπολογιστή μαζικής παραγωγής

Η παραμορφωτική (δημοσιο)γραφική οπτική, ήθελε να παραγνωριστεί –μετά  το θάνατό του– η προσφορά του Jobs σε αυτή την κοσμογονία, και να κατηγορηθεί αυθαίρετα για τις αυτοκτονίες εργαζομένων που συνέβησαν, τον Ιανουάριο και τον Νοέμβριο του 2010, στα τμήματα παραγωγής μίας μόνο από τις συνεργαζόμενες με την Apple Inc. – ανεξάρτητης  διοικητικά, προμηθεύτριας εταιρείας: της Foxconn. Η οποία έχει την έδρα της στην Ταϊβάν και το μεγαλύτερο εργοστάσιό της στη Λαϊκή Δημοκρατία της Κίνας. Δηλαδή, έπρεπε να χρεωθεί ο μακαρίτης ο Jobs τις ευθύνες θανάτων, που λογικά  βαρύνουν την αρμόδια διοίκηση της αυτόνομης προμηθεύτριας εταιρείας, Foxconn: Αυτού του «καταυλισμού κάτεργων» (labour camp), με τις διαπιστωμένες πλέον, απαράδεκτες και απάνθρωπες – αυτοκτονικές συνθήκες εργασίας που επέβαλλαν οι διευθυντές της εταιρείας, βασιζόμενοι και στο δουλικό Κώδικα Εργασίας που ίσχυε και ισχύει (μερικώς αναθεωρημένος, μετά το 2010) στην Κίνα.

Steve Jobs (1955-2011): Stay Hungry - Stay Foolish

Σήμερα, Πέμπτη, 6 Οκτωβρίου 2011, έφυγε από τη ζωή ένας από τους γνωστότερους οραματιστές της τεχνολογίας των προσωπικών υπολογιστών, ο Steve Jobs. Ήταν ο ένας εκ των συνιδρυτών της εταιρείας υπολογιστών Apple, πρόεδρος και διευθύνων σύμβουλος αυτής. Αξίζει να σημειωθεί ότι στη θυγατρική της Microsoft (ανταγωνίστριας εταιρείας της Apple) στη Βρετανία, η σημαία της εταιρείας κυμάτιζε μεσίστια, εξαιτίας του θανάτου του Steve Jobs.

Όπως συμβαίνει πάντα με τους σημαντικούς ανθρώπους, η απώλεια τους  γίνεται αφορμή για τα διδάγματα της ζωής τους. Και η ζωή του Jobs έχει πολλά να μας διδάξει.

Ο άνθρωπος που ξεπερνά το φόβο της αβεβαιότητας, ελπίζοντας πως όλα θα παν κατ’ ευχήν, μπορεί κάποια μέρα να γίνει ένας άλλος Steve Jobs. Φτάνει να βρει νωρίς τι πραγματικά του αρέσει και να εμπιστευτεί κάτι ή κάποιον…

Το μήνυμα της ζωής του, διατυπώνεται σε πρώτο πρόσωπο: Και αν ακόμα η ζωή σε χτυπήσει κατακέφαλα –όπως το Steve (πολύ πριν αρρωστήσει), όταν στα τριάντα του τον απέλυσαν από την Apple, την εταιρεία που ίδρυσε στο γκαράζ του σπιτιού του μαζί με το Steve Wozniak–, έχει σημασία: να μην χάνεις την πίστη σου, την αγάπη σου για αυτό που σου αρέσει, να μη βολεύεσαι, να μην τα παρατάς,  να ζεις την κάθε μέρα σου σαν να είναι η τελευταία, να θυμάσαι το θάνατο: «Το να θυμάμαι πάντα πως σύντομα θα πεθάνω, ήταν η καλύτερη βοήθεια για να παίρνω τις σωστές αποφάσεις στη ζωή μου», είπε κάποτε ο Steve Jobs (σαν να ήταν Αγιορείτης Γέροντας).

Την αγαπημένη του ευχή την είχε διαβάσει στο τελευταίο τεύχος της «Βίβλου» της γενιάς του, μιας έκδοσης που λεγόταν: «Κατάλογος Όλης της Γης» (Whole Earth Catalog). Εκεί έγραφε: «μείνετε αχόρταγοι• μείνετε τρελαμένοι» (Stay Hungry - Stay Foolish).

Με αυτή την ευχή θα τον αποχαιρετήσουμε. Steve, ακόμα και στον παράδεισο: μείνε αχόρταγος• μείνε τρελαμένος…

(Σημείωση: Ουσιαστικά, όλο αυτό το αποχαιρετιστήριο μήνυμα, μας το υπαγόρευσε ο ίδιος, κλικ εδώ)

Ακολουθεί η πρώτη διαφήμιση του υπολογιστή Macintosh, που κυκλοφόρησε από την Apple στις 22 Ιανουαρίου του 1984, σκηνοθετημένη από το Ridley Scott. Η ιδέα της - πιο επίκαιρη από ποτέ…

Κάρτα Αποδείξεων ή Φοροκάρτα

Αντί προλόγου

Παρακαλούνται οι «νομοταγείς» μ@λ@κες της Ελλάδας, αυτοί που κάνουν πρώτοι την κωλοντούμπα που διατάζει το αφεντικό με τους νόμους του, να μην σπεύσουν και τώρα πρώτοι. Να μη βιαστούν να πάρουν τη φοροκάρτα, ή τουλάχιστον να μη βιαστούν να την ενεργοποιήσουν!

Κενά στην εξασφάλιση των προσωπικών δεδομένων των πολιτών

Ο σχεδιασμός για την εφαρμογή του μέτρου της Κάρτας Αποδείξεων (ΚΑ), καταρχάς φαίνεται να είναι καλός (όχι για τώρα, για μετά την απελευθέρωση της Ελλάδας. Τώρα κάνουμε ανυπακοή…). Οι αναλυτές του συστήματος κινήθηκαν προς τη σωστή κατεύθυνση, λαμβάνοντας υπόψη τις ενστάσεις και τις προϋποθέσεις που διατυπώνονταν σε άρθρα, κυρίως των blogs. Όμως, εξακολουθούν να υπάρχουν σοβαρά κενά εξασφάλισης των χρηστών της φοροκάρτας.

Η επιστολή του Πρωθυπουργού (sic!) προς τρόικα (ντοκουμεντάρα, λέμε)…

Έχουμε στα χέρια μας (και δημοσιεύουμε πριν από όλους) αντίγραφο από την επιστολή που απέστειλε ο Πρωθυπουργός(sic!) Γιωργάκης Α. Παπανδρέου προς τις αυτού εξοχότητες της τρόικας. Προκειμένου να τις διαβεβαιώσει ότι η Κυβέρνησή(sic) του θα εφαρμόσει κατά γράμμα τις αξιώσεις των ασύδοτων δανειστών της Ελλάδας.

Με τέτοια επιστολή η εκταμίευση της δόσης είναι περισσότερο από εξασφαλισμένη.

Μπράβο Γιώργος!!!

Για να την διαβάσετε σε pdf μορφή, κάντε κλικ εδώ

Για να την διαβάσετε από την παρακάτω εικόνα κάντε κλικ επάνω της.

Μπορεί να γίνουμε Αργεντινή; Δηλ. δεν έχουμε γίνει ακόμα;

Ακούσαμε το Βενιζέλο (μεγαλοπαπαγάλο των ασύδοτων δανειστών) να εκφοβίζει, πάλι, τους Έλληνες πολίτες: ότι δήθεν η Ελλάδα κινδυνεύει να γίνει Αργεντινή, αν δεν εφαρμοστούν οι παραλογισμοί της τρόικας. Όμως, η αλήθεια είναι ότι έχουμε γίνει Αργεντινή, από την ώρα που ο «broker των διεθνών τοκογλύφων», ο αυτοαποκαλούμενος πρωθυπουργός της χώρας, μας  υπο-χρέωσε στην εξουσία του Δ.Ν.Τ. και των εχθροπάθων εταίρων της Ευρωπαϊκής «Ένωσης». Συνεπώς, αυτή η απειλή του ρήτορος είναι κούφια.

Ουσιαστικά, μετά την αποτυχία όλων των Μνημονίων, τίποτα δεν μπορεί να πάει χειρότερα για το λαό.  Οδεύουμε προς το αναπόφευκτο. Οδεύουμε προς την πτώχευση! Όχι τη λεγομένη: «Συντεταγμένη Χρεωκοπία» ή «Επιλεκτική Χρεωκοπία» ή «Ελεγχόμενη Πτώχευση», αλλά την «Επαίσχυντη Πτώχευση». Για αυτό, από εδώ και πέρα, το πρόβλημα το έχουν εκείνοι που αποφάσισαν τον καταφανέστατο λάθος τρόπο της εξόδου από την «κρίση». Εκείνοι που με τα λάθη τους έθεσαν υπό ξένη κατοχή την επικράτεια της χώρας, σε καιρό ειρήνης. Εκείνοι που καταστρατηγώντας το Σύνταγμα της Ελλάδας, με ψέματα και βία, μετάλλαξαν το πολίτευμά της σε τυραννία ενός προσώπου. Εκείνοι που υποθήκευσαν το μέλλον των επερχόμενων γενεών με προσυνεννοήσεις σε ανήλιαγα υπόγεια. Που βάλθηκαν να ερειπώσουν τα πάντα, για πάντα.

Μαύρες σημαίες παντού!

Αποφασίσαμε να κάνουμε ανάρτηση το σχόλιο που αφήσαμε στο TaXalia (κλικ εδώ). Για να το δουν όσο περισσότεροι γίνεται.

Καθώς περιδιάβαινα την πόλη της Θεσσαλονίκης, πέρασα από το Νέο Δημαρχείο και είδα την κατάληψή του. Μετά, λίγο πιο κάτω, στο κτήριο της Εταιρείας Μακεδονικών Σπουδών, είδα μαύρα πανιά να κρέμονται στην πρόσοψη. Εκεί, μου ήρθε μια ιδέα (και μια εικόνα): Να αποφασίζαν, λέει, όλοι οι Θεσσαλονικείς (ειδικά όσων τα μπαλκόνια βλέπουν στις μεγάλες οδούς) να κρεμούσαν έξω από τα μπαλκόνια τους μαύρες σημαίες (ή ένα οποιοδήποτε μαύρο ύφασμα). Έτσι, ως διαμαρτυρία ανέξοδη, αλλά με δυνατό συμβολισμό, ενότητας και σύμπνοιας μεταξύ των πολιτών. Και τούτη η διαμαρτυρία να άρχιζε από το Σάββατο, 10 Σεπτεμβρίου, μέχρι την Κυριακή, 18 Σεπτεμβρίου. Δηλαδή, όλη τη διάρκεια του «πολιτικού εθίμου» των ομιλιών και των συνεντεύξεων των πολιτικών  αρχηγών.

Μαζί με τις διαδηλώσεις και τα γιαουρτώματα[1], θαρρώ πως θα ήταν αυτό το σκηνικό, με τις μαύρες σημαίες στα μπαλκόνια των απλών πολιτών, το απόλυτο σύμβολο αποδοκιμασίας, για το σάπιο μεταπολιτευτικό πολιτικό σύστημα που ευθύνεται για την καταχρέωση του κράτους, που οδήγησε στην οικονομική υποδούλωση της χώρας στους διεθνείς τοκογλύφους – δανειστές.

Πιστεύω, πως, αν υπάρχει λιγάκι αξιοπρέπεια μέσα σε τούτο το λαό, με αυτή την απλή πράξη θα εκφραστεί. Αυτή η λεπτομέρεια μπορεί να αποδείξει ότι τουλάχιστον οι πολίτες δεν διέπονται από τη «δουλική φύση» του δανειολήπτη… Μακάρι!

-------------
1. Προς αποφυγήν παρεξηγήσεως: Κύριε εισαγγελέα, με τη φράση μου αυτή δεν προτρέπω το γιαούρτωμα, το προβλέπω.

76η ΔΕΘ 2011: Η ονειρική ομιλία του πρωθυπουργού. (Έτσι όπως την ονειρευτήκαμε)

Σε είδα σαν σε όνειρο, Εφιάλτη της ζωής.

Ήθελα να 'ξερα, τι κοροϊδίες θα μας πεις.
Πιο πολύ, ήθελα να 'ξερα σε τι προδοσίες θα προβείς.
Αδελφέ, της ανικανότητας.
Γιε, του αίσχους και της εθνικής ντροπής.
Φυγέ, τώρα που σε λυπάμαι.
Γιατί μετά, "Αδράστεια νέμεσις"...

Διαβάστε επίσης:

• Η πλατεία είναι ζωντανή, το Σύνταγμα είναι ζωντανό!
• 37η επέτειος για την αποκατάσταση της Δημοκρατίας: Ο Θεός σ'χωρέσ' την...
• Επιλεκτική χρεωκοπία; Θα συμβεί και αυτό;
• Αγανακτισμένοι στο Σύνταγμα: Πατέρα σε ρωτάω

Η πλατεία είναι ζωντανή, το Σύνταγμα είναι ζωντανό!

Το Σύνταγμα είναι ζωντανό. Τα ασφυξιογόνα των νεοταξικών πραιτόρων και του στρατού τους δεν κατάφεραν να το πνίξουν. Οι ελεύθεροι πολίτες επιστρέφουν για να διεκδικήσουν την πόλη από τον αδίστακτο τύραννο. Επιστρέφουν για να αποκαταστήσουν τη δημοκρατία, για να ανατρέψουν το χρεοκοπημένο μεταπολιτευτικό πολιτικό σύστημα, που  καταφαύλισε τους δημοκρατικούς θεσμούς, καταστρέφοντας την Ελλάδα.

Οι «Αγανακτισμένοι» επιστρέφουν στις πλατείες για να καταφοβίσουν εκείνους που διέπραξαν την προδοσία της χώρας, υπογράφοντας προσβλητικά μνημόνια και δανειακές συμβάσεις. Οι οποίες στο μόνο που στοχεύουν, με τους παράλογους όρους τους, είναι στο διαθρωτικό ξεπούλημα του πραγματικού φυσικού πλούτου και των στρατηγικών και κοινωφελών υποδομών του κράτους, χωρίς να βελτιώνουν καθόλου την οικονομική κατάσταση της χώρας και τις συνθήκες διαβίωσης σε αυτή.

Οι αγανακτισμένοι πολίτες επιστρέφουν ειρηνικά, ως διαδηλωτές, για να διαδηλώσουν εναντίον του τυράννου που νομοθετεί νόμους παράνομους. Καταστρατηγώντας το Σύνταγμα της Ελλάδας. Όμως, αυτή τη φορά, ο ειρηνισμός των διαδηλωτών δεν πρέπει να θεωρηθεί από την εξουσία ως αυτοσκοπός, στη λογική: «σφάξε με, Αγά μου, ν’ αγιάσω». Αυτή τη φορά, η κρατική εγκληματικότητα (που σίγουρα θα εκφραστεί),  θα έχει –πρέπει να έχει– την ανάλογη δυναμική αντίδραση των αμυνόμενων διαδηλωτών που η φοβισμένη κατασταλτική Αρχή θα μετατρέψει σε επαναστάτες.

Οι «Αγανακτισμένοι» επιστρέφουν ελεύθεροι, ακομμάτιστοι, ανιδιοτελείς και ενωμένοι. Επιστρέφουν σαν τη Νέμεσις, για να αποκαταστήσουν την τάξη, για να αποδώσουν δικαιοσύνη, τιμωρώντας τους αδικητές τους.

Για αυτό: Όλοι, ξανά, στις πλατείες. Να πάρουμε τη ζωή μας στα χέρια μας!

Ο «Πράσινος Τιτανικός Α.Ε.» στη «Χώρα του Πράσινου Ήλιου»

(κάντε κλικ πάνω στην εικόνα για μεγέθυνση)

Εργαστήκαμε για την ηχητική απόδοση του σατιρικού κειμένου του Χάρρυ Κλυνν που περιγράφει το μήνυμα στον αυτόματο τηλεφωνητή της εταιρείας: «Πράσινος Τιτανικός Α.Ε.». Προσθέτοντας στο τέλος το εξακολουθητικά επίκαιρο τραγούδι με τίτλο: «Ελλάδα η Χώρα του Πράσινου Ήλιου», από το δίσκο τού ιδίου: «Μαλακά πιο Μαλακά» (1984).

Ακούστε πατώντας το εικονίδιο του play, παρακάτω:

Εναλλακτικά, αν δεν έχετε ενεργά ηχεία, διαβάστε το κείμενο:

37η επέτειος για την αποκατάσταση της Δημοκρατίας: Ο Θεός σ'χωρέσ' την...

(οπωσδήποτε, κάντε κλικ πάνω στην εικόνα για μεγέθυνση)

Η δημοκρατία και οι θεσμοί της απαξιώνονται από τη σημερινή κυβερνητική κλίκα. Της οποίας ηγείται ένα πρόσωπο που απροκάλυπτα δρα ενάντια στα συμφέροντα της Ελλάδας και των πολιτών της.

Οι πρακτικές του έχουν όλα τα χαρακτηριστικά Τυράννου: 

• (α) Κατάληψη της εξουσίας με δόλο – ψέματα,
• (β) αυθαιρεσίες και ανεξέλεγκτη άσκηση της εξουσίας,
• (γ) κατάλυση του συντάγματος,
• (δ) σφετερισμό της λαϊκής κυριαρχίας και
• (ε) απρόκλητη βία εναντίον όσων πολιτών δικαιωματικά διαδηλώνουν εναντίον τού ελεεινού και υπόδικου στη συνείδηση του λαού πολιτικού προσωπικού (βλ. «Συνάρτηση στόχων η ανάκαμψη», Χ. Γιανναράς), που βαρύνεται με την ευθύνη  της μετατροπής της δημοκρατίας σε «θέατρο σκιών» (βλ. «Η γιορτή της Δημοκρατίας και η νέα χούντα», Β. Φίλιας) ή τυραννία: ελεγχόμενη από εξωθεσμικούς και εχθροπαθείς «εταίρους».

Διαβάστε επίσης: 

• Ένα δωράκι από μας για τη «Δημοκρατία» σας: πολιτικάντηδες και «πνευματικοί» άνθρωποι του τόπου, που κόπτεστε για τον Κοινοβουλευτισμό και τους Θεσμούς… 
• Το Σύνταγμα αιμορραγεί – δεν θα περάσει ο φασισμός!

Σύνοδος Κορυφής στις Βρυξέλλες: Ό,τι καταλάβαμε, με εικόνες...

Όπως καταλαβαίνετε, λόγο καλοκαιριού (για να μη σας κουράζουμε), δεν θα αναλύσουμε με λέξεις τη δήλωση των αρχηγών κρατών και κυβερνήσεων της ζώνης του ευρώ της ΕΕ, αλλά με εικόνες. Άλλωστε τι θα μπορούσε να γράψει κανείς για ένα απολιτικό κείμενο που περιέχει 29 "Θα": Θα θα θα θα, θα θα θα θα... (που έλεγε κάποτε ο Χάρρυ Κλυνν)

(κάντε κλικ πάνω στην εικόνα για μεγέθυνση)

Επιλεκτική χρεωκοπία; Θα συμβεί και αυτό;

Η Ελλάδα θα είναι η μόνη χώρα στην παγκόσμια οικονομική ιστορία που θα έχει περάσει από όλα τα στάδια των υποτιθέμενων οικονομικών υποστηριγμάτων –έχοντας υπογράψει μνημόνια και δανικές συμβάσεις με τους χειρότερους όρους–  και τελικά θα χρεοκοπήσει (σημ.: ίσως ο στιγμιαίος μέλλοντας να είναι λάθος) με τον χειρότερο τρόπο. Διότι, οι υποτακτικοί και φελλοί και προδότες και ιδιοτελείς και ανίκανοι πολιτικατζήδες, θα έχουν καταφέρει να ξεπουλήσουν και να πτωχεύσουν  το κράτος, μαζί με τους ιδιώτες - πολίτες της Ελλάδας, τους οποίους θα έχουν μετατρέψει επιπλέον σε δούλους των απεχθών δανειστών. 

Το ερώτημα είναι: Θα τιμωρηθεί ο υπεύθυνος για αυτή την ολοκληρωτική καταστροφή της χώρας ή θα του επιτραπεί να αποδράσει με ελικόπτερο;

Διότι και αυτό θα είναι παγκόσμια πρωτοτυπία: Ένας πολιτικός άντρας να έχει οδηγήσει το κράτος που του εμπιστεύτηκαν στην καταστροφή, με επαναλαμβανόμενες λανθασμένες «πολιτικές» και ψέματα, χωρίς να λογοδοτήσει για τα «λάθη» του. «Να τη βγάλει καθαρή», κατά το κοινώς λεγόμενον. Λέτε;

Διαβάστε επίσης: 

• O ΓΑΠ κι ο Σόρος σχεδίασαν την χρεωκοπία! Το πάζλ συμπληρώνεται!

Το Σύνταγμα αιμορραγεί – δεν θα περάσει ο φασισμός!

Το Μεσοπρόθεσμο (ή/και ο Εφαρμοστικός Νόμος) μπορεί να ψηφίστηκε, αλλά δεν θα επικυρωθεί ποτέ. Αυτό το γεγονός δεν μπορεί να παραγνωριστεί (και σίγουρα δεν παραγνωρίζεται) ούτε από τους φιλοκερδείς «εταίρους», ούτε από τους νεοταξίτες κερδοσκόπους των αγορών.

Τους νόμους στις δημοκρατίες τούς επικυρώνει η κοινωνία των πολιτών, που πρέπει να πειστεί για την αναγκαιότητά τους με λογικά και πολιτικά επιχειρήματα, όχι με τη βία ή/και τον εκβιασμό ή/και τον εκφοβισμό. Είτε αυτό προβλέπεται ρητά[1] από το Σύνταγμα, είτε υπονοείται σαφώς, είτε όχι. Κανείς δεν μπορεί να αγνοεί, ή να υποτιμάει, ή να εναντιώνεται βίαια στη λαϊκή κυριαρχία. Ειδικά στις κοινωνίες που εφαρμόζουν Δ-η-μ-ο-κ-ρ-α-τ-ί-α.

Όχι στο Μεσοπρόθεσμο και στον Εφαρμοστικό Νόμο!

(κάντε κλικ πάνω στην εικόνα για μεγέθυνση)

Το κυβερνητικό τέρας απέκτησε δύο κεφαλές: του Παπανδρέου και του Βενιζέλου. Ενδυναμώνοντας την εικόνα της αποκρουστικής όψης του, που συγκεράζεται άψογα με τις πρακτικές του. Οι οποίες εξακολουθούν να στοχεύουν στη μετατροπή της Ελλάδας σε ερειπιώνα.

Η αναντίλεκτη αλήθεια είναι ότι το Μνημόνιο 1 απέτυχε παταγωδώς. Πλέον, κανένας – «διαπρεπής»  (ή απρεπής): πολιτικός, ή δημοσιογράφος, ή διανοούμενος, ή επιστήμονας των οικονομικών δεν μπορεί να πείσει και να εγγυηθεί για την επιτυχία όσων άλλων ληστρικών Μνημονίων κι αν ακολουθήσουν. Αφού η βασική «συνταγή» είναι τελείως λάθος.

Οι «επικίνδυνες φράσεις» (Μνημόνιο ή χάος κ.τ.ό.) που τείνουν να εμφανίζονται πάντα, για να εκβιάσουν τις καταστάσεις,  πριν την ψήφιση των νόμων που εξυπηρετούν τους στόχους του Μνημονίου, είναι μπλόφες εκ του πονηρού. Και αποκαλύπτουν την αγωνία των «εταίρων» για τα πολιτικά λάθη που διέπραξαν, κατά της ευρωπαϊκής οικονομίας.

"Στη δημοκρατία δεν υπάρχουν αδιέξοδα", όταν υπάρχουν ελικόπτερα…

Ο πρωθυπουργός οφείλει να υπακούσει στο μοναδικό αίτημα των αγανακτισμένων πολιτών: «Πάρτε το Μνημόνιο και φύγετε από δω - Ουστ!». Εκτός αν η γνώμη των μυριάδων δεν μετράει το ίδιο με τη γνώμη των ελάχιστων (αφισο-)κολλητών του κόμματος...

Γι’ αυτό, παρουσιάζουμε μερικές σοβαρές τεχνολογικές λύσεις για τις δύσκολες ώρες του πρωθυπουργού και των υπουργών αυτής της «πολύ σοβαρής» κυβερνήσεως. Η διαφυγή είναι μονόδρομος. Όμως, προσοχή στην επιλογή του οδηγού του ελικοπτέρου…

Ακολουθούν τα gadget διαφυγής:

(κάντε κλικ πάνω στην εικόνα για μεγέθυνση)

Ένα δωράκι από μας για τη «Δημοκρατία» σας: πολιτικάντηδες και «πνευματικοί» άνθρωποι του τόπου, που κόπτεστε για τον Κοινοβουλευτισμό και τους Θεσμούς…

Με αφορμή τη χθεσινή (7/6/2011) εκπομπή του Λάκη Λαζόπουλου («Αλ Τσαντίρι Νιουζ»), όπου μίλησε η αδελφή τού αδίκως φυλακισμένου διαδηλωτή Φώτη Δήμου. Κι έχοντας υπόψη τις πρόσφατες (1/6/2011) δηλώσεις – προειδοποιήσεις προς τους «Αγανακτισμένους», του Υπουργού Προστασίας του Πολίτη (ενν. του πολίτη που κάθεται στα αυγά του) Χρήστου Παπουτσή, διαπιστώνεται πως ο υπουργός έχει δίκιο: Ε, όχι. Αυτό δεν είναι δημοκρατία. Διότι, πράγματι, για την κυβέρνηση, δεν είμαστε όλοι ίδιοι. Ούτε στη ζωή ούτε στην πολιτική.

Βίντεο 1

Τα παραπάνω αποδεικνύονται ευκόλως από τη διαπιστωμένη κι επαναλαμβανόμενη πλέον τακτική της συγκάλυψης, που εξακολουθούν οι πολιτικατζήδες σε όλα τα σοβαρά σκάνδαλα της χώρας.  Ευτελίζοντας συστηματικά τους θεσμούς, αγνοώντας τους νόμους και υποτιμώντας το Δημοκρατικό Πολίτευμα. Αφού:  Ενώ, οι αξιωματούχοι του «Κοινοβουλίου» χαίρουν της προστασία του σάπιου πολιτικού συστήματος (ακόμα κι όταν υπάρχουν πλήθος ατράνταχτων αποδείξεων εναντίον τους), οι πολίτες έχουν να αντιμετωπίσουν ένα αστυνομικό και εισαγγελικό κράτος που εξαντλεί όλη την αυστηρότητά του εναντίον τους. Ειδικά όταν είναι νεαροί διαδηλωτές, που συλλαμβάνονται σε διαδηλώσεις (με ανεπαρκή ή –χειρότερα–  με κατασκευασμένα στοιχεία ενοχοποίησης, όπως θα δούμε παρακάτω).  

Αγανακτισμένοι στο Σύνταγμα: Πατέρα σε ρωτάω

Γράψαμε και σχεδιάσαμε τα παρακάτω, θέλοντας να συμβάλουμε και από το δικό μας μετερίζι στο πανευρωπαϊκό κάλεσμα διαμαρτυρίας των πολιτών, από τις πλατείες όλης της χώρας.

Πες μου, πατέρα, ποιός φταίει για όλα αυτά που συμβαίνουν στη χώρα που κάποιοι την ονοματίζουν άλλοτε πατρίδα κι άλλοτε ψωροκώσταινα;

Σε ρωτάω, πατέρα: Γιατί όλοι αυτοί οι άνθρωποι είναι έξω από τη Βουλή, στους δρόμους, στις πλατείες κι εμείς τους βλέπουμε από τον καναπέ;

Πες μου, πατέρα, εγώ θα έχω αύριο;

Σε ρωτάω, πατέρα: Όταν μεγαλώσω, θα βολευτώ όπως εσύ; Θα γίνω θεσιθήρας κρατικός; Θα γίνω πλούσιος «πολιτικός»;

Πες μου, πατέρα, θα γίνω μεγαλοεργολάβος του κράτους; Θα γίνω μεγολοδημοσιογράφος ή εκδότης; Θα γίνω διευθυντής τραπέζης; «Γκόλντεν μπόι», μήπως; Θα γίνω κομματισμένος συνδικαλιστής; Ιδιοτελής αφισοκολλητής; Πρύτανης χωρίς πτυχίο; Θα γίνω ανιστόρητος ιστορικός; Χρηματισμένος εφοριακός; Υποταγμένος στρατιωτικός; Θα γίνω εξαρτημένος δικαστικός;

Σε ρωτάω, πατέρα: Θα βολευτώ όπως εσύ;

Μη μου λες ότι είναι ώρα για ύπνο! Εδώ και μερικές νύχτες δεν μπορώ να κλείσω μάτι. Λένε πως μεγαλώνουμε όταν τη θέση των ονείρων παίρνουν οι εφιάλτες. Στον ύπνο μου βλέπω τους Εφιάλτες που ψήφησες, πατέρα…

Γι’ αυτό πες μου, εγώ θα έχω αύριο;

Πατέρα, γιατί δεν με έμαθες το «Εγώ» να το χωρέσω στο «Εμείς»;  Τότε δεν θα σε ρωτούσα, θα ήμουν έξω και θα διαδήλωνα.

Είναι καιρός τώρα που δεν με κοιτάς στα μάτια… Δεν απαντάς στις απορίες μου. Σε ρωτάω κι εσύ μου γυρνάς την πλάτη.

Θα ρωτούσα και τη μητέρα, αλλά –σχεδόν πάντα– είναι στο κομμωτήριο…


Διαβάστε επίσης: 

• Ειρηνική επανάσταση των Ελλήνων Αγανακτισμένων Πολιτών 
• Να γίνει της Κερατέας, αφού η Ελλάδα και η Δημοκρατία κατάντησαν τσίρκο 
• Καθήκον είναι η δουλειά, όχι η δουλεία… 
• Πολ Τόμσεν και Τρόικα: Μνημόνιο ΙΙ, έτσι θα βγείτε από την κρίση(;) 
• Τζαμπατζήδες πολιτικατζήδες, που μας κάνετε τους νταήδες, για γκελ μπουρντά… 
• Ο Μεγάλος Αδελφός είναι very “smart” και είναι προ των πυλών…
• Κοινοβουλευτική Παρωδία